http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Madonna en de prikkelcultuur
Alle Britney's, Christina's en Shakira's ten spijt, er is natuurlijk maar één echte popmadame: Madonna. Vanaf begin jaren tachtig weet zij via haar liedjes, verschijningsvormen, kleding en kapsels heersende taboes op strategische wijze binnenste buiten te keren.
Tekst: Roberto Lobosco
Publicatiedatum: 26 augustus 2008
Een bodystocking is een kledingstuk dat bestaat uit één geheel en wordt gewoonlijk onder nauw passende kleding gedragen. Sinds Madonna in haar videoclips vrolijk in een bodystocking rondliep, is het kledingstuk - waar de man met geen mogelijkheid een vinger tussen krijgt - aan een opmerkelijke revival bezig. En Madonna zou Madonna niet zijn als in haar geval de bodystocking niet als ondergoed, maar juist als nieuwe zomermode wordt gepresenteerd.
Van het gebaande pad af
Madonna keert clichés binnenste buiten. Dachten we niet met zijn allen dat Abba inmiddels voor softies was? Madonna gelooft anders, smeekt Abba om een sample, werpt 'Gimme gimme gimme' in de remixmangel en levert een ware dansvloerkraker af. Voor Madonna lijkt elke levensstijl een pose, een constructie, die ze in eerste instantie wil blootleggen en vervolgens met de voeten treedt.
Vanaf het allereerste moment heeft Madonna Louise (Veronica) Ciccone, die in 1963 op vijfjarige leeftijd haar moeder verloor, het westerse schoonheidsideaal op de korrel genomen. In 'Like A Virgin' (met overdadige make-up, veel kant, afgeknipte handschoentjes en een blote buik) zou ze tienermeisjes in een te vroeg stadium aanzetten tot seksualiteit.
'Papa Don't Preach' zou propaganda voor tienerzwangerschap zijn. Bovendien bezigde ze in die brutale meidfase uitspraken als: "Ik ben pas tevreden als ik net zo beroemd ben als God."
Van seksueel tot spiritueel
In een later stadium zoekt ze zelfs ruzie met God, door zich in 'Like A Prayer' allerlei religieuze symbolen toe te eigenen en van een nieuwe (erotische) betekenis te voorzien. Met 'Justify My Love', waarin een prominente rol is weggelegd voor homonaaktmodel Tony Ward, zet ze vervolgens de deuren naar erkenning van seksualiteit wagenwijd open. Doordat de clip door MTV wordt geboycot gaat deze in de losse verkoop en worden er 400.000 exemplaren verkocht.
Door verschillende identiteiten voor te spiegelen en telkens nieuwe imago's aan te meten, fungeert Madonna als bevrijdend rolmodel. Dus niet als een materialistische vunzige hoer van de duivel, zoals ze ook wel eens wordt afgeschilderd.
Door haar confronterende gedaantewisselingen spreekt Madonna wereldwijd tot de verbeelding. Niet alleen van meisjes en jonge vrouwen, maar ook van feministen, homoseksuelen en etnische minderheden.
Maar Madonna wordt ook moeder (hoe kan het ook anders met zo'n naam?) en verricht baanbrekend werk voor alternatieve opvoedingstechnieken. Het album Ray Of Light wordt haar spirituele verkenningstocht, waar ze nog mee weg komt ook.
Dansend in beeld
De laatste jaren swingt ze voornamelijk de pan uit, met uitzondering van haar uitstapje naar country met American Life. In Music en haar laatste album Confessions on a Dancefloor, laat Madonna er geen misverstand over bestaan. Zoals de titel al aangeeft, komt haar laatste plaat het beste tot zijn recht door gigantische speakers. "Ik herhaal mezelf niet graag en had zin om te dansen," zei ze zelf.
Madonna is al ruim twintig jaar een baken in de popmuziek. Op de MTV-awards is zij nog steeds de hoofdact, alwaar ze een hemdje van Kylie draagt en met Britney zoent. Brutale meiden onder elkaar. Madonna toont dat vrouwen door hun seksualiteit deze mannenwereld vrouwelijker kunnen maken.
Madonna gebruikt hiervoor het communicatiemiddel dat de laatste twintig jaar de rol heeft overgenomen van boeken en films: de videoclip. Door dit nieuwe massamedium heeft Madonna haar boodschap wereldkundig kunnen maken.
Eigenwijze kunst
Madonna is de verpersoonlijking van de popcultuur. Door haar pertinente weigering tot het nemen van verantwoordelijkheid voor haar werkwijze, spot zij met de ideeën van conservatieven die van mening zijn dat een kunstwerk een subjectieve, puur individuele bijdrage aan de wereld behoort te leveren.
De ambivalente Madonna weigert iets nieuws toe te voegen aan de stortvloed van prikkels in een postmoderne wereld. Het spel dat Madonna speelt met persoonlijke rollen en seksuele identiteiten is ingenieus en vormt de essentie van haar jarenlange triomftocht door de popwereld. Voor- en tegenstanders zullen het erover eens zijn: Madonna is - in tegenstelling tot dat andere popidool uit de jaren tachtig Michael Jackson - nooit achterhaald.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/madonna/madonna-en-de-prikkelcultuur/17383/
Meer Madonna op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/madonna
Deel dit artikel: