• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

"Limp Bizkit is net als Queen"

Fred Durst is depressief. Dat is de enige conclusie die we kunnen trekken, na een exclusieve luistersessie van het nieuwe Limp Bizkit-album. Op Results May Vary klinken de nu-metallers triester dan ooit. En dat is natuurlijk allemaal onze schuld!

Tekst: Gert-Jaap Hoekman

Publicatiedatum: 05 september 2003

Tjongejonge, wat is Fred Durst ineens zielig geworden zeg. De ooit zo stoere frontman van nu-metal-voorlopers Limp Bizkit – immer met rood of blauw petje – heeft besloten dat het tijd is om zijn meer droevige kant te laten zien – en nu dus met bijpassend zwart petje. Fredje is kwaad, maar vooral verdrietig. En het is allemaal onze schuld. Natuurlijk. Ook Fred kent z'n grenzen, en kan alle kritiek niet meer aan. Het resultaat van jarenlang alles opkroppen is te horen op het nieuwe album Results May Vary. Dan denkt u misschien dat dit zal ontladen in één brok agressiviteit. En dat Results May Vary het hardste Limp Bizkit-album ooit is. Ga er dan maar eens goed voor zitten; Limp Bizkit is namelijk op de sombere toer. En hun nieuwe plaat is dan ook vrij rustig geworden. Wij telden maar liefst vijf rustige nummers. Dat waren er vroeger altijd maar een stuk of twee. We moeten concluderen: Fredje is depressief. Dat liet hij tijdens een persconferentie ter introductie van de plaat goed merken.
Zijn relaas: "Jij weet niet hoe het voelt om de hele tijd stenen naar je gegooid te krijgen. In het begin probeer je ze nog wel te ontwijken, maar op een gegeven moment laat je ze raken. Dat gevoel wordt monotoon. De kritiek op mij is cliché geworden. Zoek eens een andere invalshoek! Als je je bekt dicht houdt, dan gaat het van zelf over."
Results May Vary is volgens Fred het resultaat van al de tragedies in de wereld. En in de band natuurlijk. Het verlies van Wes Borland is hen niet in de koude kleren gaan zitten. Maar Fred laat ook meer dan ooit zien dat hij geraakt wordt door alle kritieken. En het houdt maar niet op. Onlangs werd zijn band in Chicago al na een half uur van het podium gegooid tijdens de Summer Sanitarium-tour. Vroeger zou Fredje meteen kwaad worden, gaf hij toe, maar tegenwoordig gaat hij er eens goed voor zitten als het niet meer voor de wind gaat. "Ik wil niet meer wegrennen voor die dingen. Juist dan ga ik nadenken: 'Waar komen die problemen vandaan?' En daar krijg je diepere teksten van." Juist ja.

Fredje is een beetje schizofreen, volgens mij. Aan de ene kant laat hij tegenwoordig maar wat graag zijn donkere, droevige kant zien. En schrijft hij over verloren liefdes, zijn verneukte jeugd en alle shit die hij daarna te verduren heeft gekregen. Maar dat wil niet zeggen dat de het stoere mannetje in Fred Durst ineens verdwenen is. Zeker niet. Iedereen werd verzocht om tijdens de persconferentie zijn mobieltje uit te zetten. Maar die regels gelden natuurlijk niet voor Fred. Die had dan af en toe ook meer aandacht voor zijn nieuwe organizer ("Kijk! Ik krijg een sms'je!) dan voor zijn vrienden van de pers. En Fredje heeft nog steeds praatjes. Hilarisch: "Limp Bizkit is eigenlijk net als Queen. Wij hebben ook een grote diversiteit aan nummers." Yeah right. Gelukkig voor de tieners staan er ook nog wel wat standaard-Limp Bizkit-nummers op de cd. De nieuwe single 'Eat You Alive' is daar een goed voorbeeld van. Lekker ongenuanceerd brullen hoe graag je een meisje zou willen neuken. Lekker seksistisch, lekker ongecompliceerd. En zo staan er wel meer op het album. De hiphopnummers (ditmaal met grote vriend Snoop Dogg) ontbreken ook niet.

En zo valt er voor de diehard Limp Bizkit-fans toch nog genoeg te herkennen op het album. Nog meer goed nieuws voor de tieners: een tweede nieuwe cd van Limp Bizkit is al bijna klaar. En daarop gaan ze weer ouderwets los.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/limp-bizkit/limp-bizkit-is-net-als-queen/3917/
Meer Limp Bizkit op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/limp-bizkit