Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tha Carter lijkt een kwaliteitskeurmerk
Het lijkt haast een stelregel: buiten enkele mixtapes om staat het echt toffe Wayne-spul steevast op zijn Tha Carter-platen. Van rockexperiment Rebirth (2010) zou je spontaan gaan huilen. Het schetsmatige I Am Not a Human Being (2010) is op elk front, van de raps tot de goedkope beats, rampzalig. Het uit 2013 afkomstige tweede deel, dat gekenmerkt wordt door de meest treurige seksreferenties ooit, is weinig beter. Over de amateuristische rotzooi uit de periode voor hij met het eerste deel van Tha Carter kwam, zullen we maar helemaal niet beginnen.
Ongelooflijk eigenlijk hoe groot het verschil is met zijn Tha Carter-serie. Deel één, uit 2004, is ongedwongen, funky en oneindig veel volwassener dan zijn muziek van daarvoor. Het deel dat een jaar later uitkwam, is misschien wel zijn beste worp, met soulvolle producties, een fijn flowende Weezy en uitstekend afgeronde nummers. Deel drie, zijn veelbesproken megahitalbum en grote doorbraak uit 2008, laat hiphoppop op zijn creatiefst horen. Het vierde gedeelte, uit 2011, is dan wel de minste uit de serie, het staat als eenzaam baken tussen het baggergeweld van de 'post-Tha Carter III'-era en bevat enkele zeer goede nummers. Je krijgt het idee dat Lil Wayne pas écht zijn best gaat doen zodra er Tha Carter op zijn hoesje komt te staan. Dat belooft wat voor Tha Carter V - een paar bangers levert hij altijd wel.
Hij is weer bij stem!
Of hij het expres deed of dat het aan de door hem veelgebruikte drug syrup lag blijft gissen, maar vanaf Tha Carter III werd Weezy's stem steeds hoger, vreemder en vooral irritanter. Het gekke stemmetje leek ook zijn ooit zo soepele flow, waarin hij naar hartenlust met zijn stem speelde, geen goed te doen. Maar de laatste tijd lijkt het beter te gaan! Op zijn laatste mixtape, Dedication 5 uit 2013 (hij heeft iets met series, merk je het?), klinkt een terugkeer naar zijn 'normale' stemgeluid en laat hij horen dat hij nog altijd een flink potje kan rappen. Deze positieve trend is ook te horen op recent materiaal dat zijn nieuwe plaat onder de aandacht moet brengen. Hoor hem eens tekeergaan op het energieke 'D'usse' of 'Believe Me' - als je Drake even wegdenkt zowaar een erg fijn nummer. Het is dus te hopen dat hij zich een beetje inhoudt met de flauwe clubmuziek en autotune, en hij zijn best doet om wat toffe producers en gastartiesten uit te kiezen, want de potentie is er zonder meer.
De legendarische Mannie Fresh doet weer mee
Cash Money Records, dat in de begindagen cd's vanuit de kofferbak verkocht, begon pas echt volwassen te worden toen producer Mannie Fresh zich ermee ging bemoeien. Ook Lil Wayne zou bij dit label tekenen: de twee hebben dan ook heel wat muziek gemaakt. Fresh produceerde bijvoorbeeld praktisch heel Tha Carter. Luister even naar de beats van 'Go DJ' of 'This Is the Carter' en laat je overtuigen.
In 2005 vertrok hij echter bij het label, wegens onenigheid over - uiteraard - geld. Ondanks dit zakelijke gedoe bleef hij wel contact houden met Lil Wayne en nu, in 2014, is het zover: hij doet weer mee aan Cash Money-release Tha Carter V. En dat is goed nieuws, want de beste man is nog altijd een zeer bekwaam producer - zo maakte hij vorig jaar nog een zooi vette beats voor Yasiin Bey (Mos Def). De muzikale reünie is vanwege de context dus al boeiend, maar verhoogt de kans op toffe muziek ook aanzienlijk.
Het is zijn laatste album - zegt hij
We moeten nog maar afwachten of dit echt zo is, misschien doet hij 'een Jay-Z'tje' (met veel bombarie met pensioen gaan en een paar jaar later weer vrolijk terugkomen). Het is echter hoe dan ook interessant om te zien waar Lil Wayne aka Weezy aka Tunechi aka Mr. Carter aka Birdman JR (et cetera) zijn lange en productieve carrière mee af denkt te sluiten. Wellicht wordt het een album dat eer doet aan zijn carrière, één vol hoogte- en dieptepunten. Maar het gegeven dat dit zijn laatste zou zijn - hij lijkt vastbesloten - in combinatie met de hierboven beschreven potentie én het Tha Carter-keurmerk maken dat er reden is tot nieuwsgierigheid.
Er is op persoonlijk vlak nogal wat gebeurd
Afgelopen jaar werd de persoonlijke omgeving van Dwayne Carter opgeschrikt door een gebeurtenis die het idee van pensioen vrij aannemelijk maakt. Op 30 april 2014 werd hij met spoed opgenomen in het ziekenhuis na een levensgevaarlijke epileptische aanval, iets waar hij al langer mee worstelt. Hij beweert zich te zijn rotgeschrokken en hij zou zijn feestgewoonten hebben teruggeschroefd. Mocht dit echt zo zijn, dan is er goede hoop dat hij weer wat aan scherpte heeft teruggewonnen. En wie weet voor wat voor inspiratie eventuele overpeinzingen hebben opgeleverd. Of het goed zal worden is een tweede, maar al met al is het door dit alles de moeite waard om te horen wat Lil Wayne op de wereld gaat loslaten.
Live foto uit het KindaMuzik archief door Jelmer de Haas
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/lil-wayne/vijf-redenen-waarom-je-w-l-moet-uitkijken-naar-tha-carter-v/25378/
Meer Lil Wayne op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lil-wayne
Deel dit artikel: