Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een stem die soms wat aan die van Nico doet denken zingt dromerig over het geluid van vervormde synthesizers en een simpele drumbeat uit een doosje. Ze klinkt onschuldig maar een beetje treurig, beelden als van een door vader geschoten filmpje van een warme zomer in een vakantiehutje op de hei in de jaren zeventig verschijnen als vanzelf. Het beeld verspringt af en toe, krassen op het celluloid. Het geruis van de instrumenten vormt bloedmooie melodieën, pure pop met een melancholieke toon. Hemels.
Tender Buttons van Broadcast was in 2005 een van mijn favoriete platen. Grijsgedraaid heb ik dat ding. Op de platenspeler én op WinAmp en iTunes. Thuis, op de mp3-walkman, op kantoor. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Er was dat jaar maar één andere plaat die ik vaker heb gedraaid, en dat was You’re a Woman, I’m a Machine van Death From Above 1979. Maar die is minder tijdloos gebleken dan Tender Buttons.
Ik beluister hem nog steeds geregeld, hardnekkig en tegen beter weten in pogend de tweede stem mee te zingen als er niemand in de buurt is. Heel luid.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/kindamuzik/pure-pop-met-een-melancholieke-toon/18366/
Meer KindaMuzik op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kindamuzik
Deel dit artikel: