• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

In Memoriam: Jay Reatard

Jay Reatard - inwoner van Memphis, Elvishater en explosieve punkrocker met een onwaarschijnlijke discografie en een ruig leven - is op dinsdag 12 januari op 29-jarige leeftijd in zijn eigen bed overleden. Waar wij Denvis hebben, daar hadden ze in de States Jay Reatard. KindaMuzik blikt terug op het leven van een klassiek rock-'n-rollbeest met een klein hartje.

Tekst: Christiaan de Wit

Publicatiedatum: 17 januari 2010

Het leven van Jay Lindsey (Reatard had aanvankelijk een gewone naam) is al vrij snel ruig te noemen. Als kind wordt de rockster in spe wat je noemt een beetje aan zijn lot overgelaten. Zijn beste jeugdvriendinnetjes - veertigjarige vrouwen die hij via zijn oma leert kennen - zijn, zo vertelt hij Pitchfork, ronduit retarded. Op zijn vijftiende wordt Reatard gegrepen door de muziek van Nirvana en in dezelfde periode besluit hij er op school de brui aan te geven. Opeens is er dan ook alle tijd om muziek te maken en dat doet hij bij voorkeur met een volledig opengedraaide volumeknop. "Iedere drie tot zes maanden werden we gedwongen te verhuizen doordat Jay voor geluidsoverlast zorgde", aldus Reatards vader in een interview met New York Times.

De geschifte Reatard
Met het rellerige 'Get Real Stupid', de eerste single van Reatards bekendste band The Reatards wordt definitief duidelijk dat de carrière van de jonge ster uit Memphis weinig gemeen gaat hebben met die van plaatsgenoot Elvis Presley. Jaren later lijkt Reatard met zijn eerste soloalbum Blood Vision een al net zo nihilistische indruk op de buitenwereld te willen maken. Met name de cover valt wat dat betreft op, want die toont een halfnaakte, zwaar bebloede en ogenschijnlijk verwarde Reatard. KindaMuziks Tijs Heesterbeek vraagt zich in 2006 bij het beluisteren van de plaat af of er geen natte kranten in zijn speakers zaten, maar concludeert desondanks dat geschiftheid nooit eerder zo lekker klonk.

Eén grote achtbaan dus, dat leven van Jay Reatard. En toch: de man is vooral compleet gek van muziek en op zijn eigen manier een workaholic. Al vanaf zijn zestiende houdt hij zich bezig met de productie van andermans werk. Zo is hij korte tijd huisproducer van indielabel In the Red waar hij met iedereen behalve Jon Spencer samenwerkt. Dat zit hem dwars, zo bekent hij in 2007 aan KindaMuzik: "Ik denk niet dat ik aan zijn opnames mag komen. Toen ik een keer in zijn voorprogramma stond, was ik zo nerveus dat ik zijn hele fles whisky achterover heb gegooid. Vervolgens viel ik voorover over de tafel waaraan ze zaten te eten."

Mooie woorden van Jon Spencer
Veel meer nog dan met die producties is Reatard in de weer met zijn eigen muziek. Wanneer hij niet aan het toeren is schrijft hij iedere dag wel een liedje. De man uit Tennessee levert een muzikale bijdrage aan maar liefst 22 albums. En er zit aan wat nu het einde van zijn leven blijkt te zijn geweest nog altijd een stijgende lijn in zijn werk. Op het relatief rustige Watch Me Fall uit 2009 klinkt Reatard opener dan voorheen en melodieuze punkpopsongs als 'Before I Was Caught' en 'Can't Do It Anymore' hoef je maar een paar keer gehoord te hebben om ze nooit meer te vergeten.

Of aan die opwaartse trend ooit een einde zou zijn gekomen zullen we nooit weten. Ex-kleedkamer- en labelgenoot Jon Spencer heeft dit weekend in Amsterdam in ieder geval al laten weten gewoon door te zullen gaan met spelen, neuken en rock-'n-roll. En dat is voor Jay Reatard vast geen reden om zich om te draaien in zijn graf.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/jay-reatard/in-memoriam-jay-reatard/19687/
Meer Jay Reatard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jay-reatard