• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

11 Nederlandse bands die je live moet gaan zien

De afgelopen editie van het festival Noorderslag kende een van de sterkste programmeringen sinds jaren. Met als belangrijkste conclusie dat Nederlandse bands er weer toe doen op de podia. KindaMuzik stelt daarom het sterkste elftal met livetips uit Nederlands samen, met niet te missen bands.

Tekst: André Rozendaal en Niels Steeghs

Publicatiedatum: 18 februari 2013

1. Navarone
In het najaar van 2012 viel de komeet die Navarone (foto boven) heet al keihard binnen met zijn debuut A Darker Shade of White. Het vijftal rockers met een voorliefde voor de rock uit de jaren zeventig bewijst inmiddels al dat het een geweldige show neer kan zetten. Vol vuur en dynamiek, met een zelfverzekerde podiumpresentatie waaraan alles lijkt te kloppen. Kapsels, kleding, poses, gebaren en natuurlijk vooral het geluid. Opvallend is niet alleen het immense bereik van zanger Merijn van Harens vocalen, maar ook de muzikale diversiteit die de overige bandleden in weten te zetten. Let op, deze band ga je in 2013 veel zien schitteren op diverse festivals. Misschien wel tot vervelens toe.

2. Vox Von Braun
Niet alleen (het ook tot dit elftal behorende) traumahelikopter stijgt momenteel op tot grote hoogten, ook hun Groningse collega's van Vox Von Braun hebben de gashendel gevonden. Met hun nieuwste lp - deze band is vooralsnog enkel verkrijgbaar op vinyl - vol zwartlerenjasjesmuziek in de lijn van Black Rebel Motorcycle Club en The Jesus and Mary Chain, gaan ze er vol tegenaan, na een aantal jaren buiten de spotlights geleefd te hebben. Dat venijn, die vuigheid en de jakkerende jengeligheid van hun nieuwe nummers gaan allicht ook vertaald worden naar het podium. Voor liefhebbers van rock met rauwe kartelrandjes is de band van zanger Wymer Vaatstra weer een gouden tip om live bij naar de schoenen te staan staren. (NS)

3. Mister & Mississippi
Als voorprogramma van Blaudzun en Patrick Watson maakten ze vorig jaar al indruk. Sinds het verschijnen van de debuutplaat en een adembenemend mooi optreden op Noorderslag, allebei begin dit jaar, gaat het hard met de pastorale dreamfolk door het viertal van de Herman Brood Academie. Radio en tv pikken de band op en het regent optredens. Daarin kleden ze het soms wat wisselvallige werk van de plaat aan met lichte galm, zodat de gitaren nog fraaier van ingetogen naar uitbundig golven en de bloedmooie samenzang een extra intense dimensie krijgt. Mister & Mississippi kan net zo makkelijk een ingetogen folkliedje spelen als uitbundig rocken. Wanneer ze dit binnen een song doen, ontstaat muzikale magie die diep weet te raken.

4. John Coffey
De snor is weer in en dat zullen we met John Coffey weten ook. Het vijftal uit Utrecht oogt met zijn snorren en lange haren als stripfiguren en omschrijft zijn muziek als 'Loud Rock'n Roll' en daar is geen woord van gelogen. Met wortels in de hardcorepunk van bands als bijvoorbeeld Madball en een publiek in kennelijke staat maakt John Coffey van elk optreden een prettige chaos. De band schopt kont in energieke nummers waarbij al snel een moshpit ontstaat en crowdsurfers door de lucht vliegen. Zanger David is van het opruiende soort, heeft een mooi rauwe keel en een fijn gevoel voor zelfrelativering. Natuurlijk wil de band in eerste instantie een energiek feestje bouwen, maar ze doen dat bovendien met uitstekende songs. John Coffey is ideaal om elk ingedut festival wakker te schudden. (AR)

5. Wolf in Loveland
Behoor je tot de liefhebbers van ingetogen en bedachtzame akoestische folkpop? Ga dan zeker eens een concert van Wolf in Loveland bijwonen wanneer je de kans krijgt! Liedjesschrijver Jan Minnaard, van oorsprong afkomstig uit de Zeeuwse polder, is niet bang om eerlijk en openhartig te zijn. Voorheen was het vooral een soloproject, nu presenteert Minnaard zijn liedjes steeds meer in bandvorm. De filosofie blijft overeind, want Wolf in Loveland vertelt kleine, persoonlijke verhalen waar je gewillig naar zal luisteren.

6. Mozes and the Firstborn
Jonge jochies zijn het nog, de bandleden van Mozes and the Firstborn. Maar ze zijn oud genoeg om verstand te hebben van urgente, krachtige muziek maken. En ze bezitten genoeg branie en hipheid om het ver te gaan schoppen met hun klassiek georiënteerde garagerock. Mét dikke verwijzingen naar de jaren zestig. De Eindhovense/Antwerpse combo staat te popelen om de deur naar het grotere publiek open te gooien. Dat begon al met het regelen van een platencontract bij het label TopNotch. Begin maart ziet hun eerste - zelf opgenomen en gemixte - plaat het levenslicht in het Eindhovense skateparadijs Area 51, daarna ligt de weg naar de clubs en de lente- en zomerfestivals open. (NS)

7. traumahelikopter
Twee gitaren, een snaredrum en adrenalinezang: meer heeft traumahelikopter niet nodig om een opwindend potje garagerock te spelen. Gewoon inpluggen en gaan! Het trio draait al wat jaartjes mee in de bandscene rond Vera in Groningen, maar vanaf het moment dat afgelopen januari de ronkende debuutplaat verscheen, is ook de rest van Nederland om. Live schakelen ze uiteraard nog een versnelling hoger en zorgen ze er met niet al te lange optredens en dito nummers voor dat het energieniveau hoog blijft, om het publiek in verwondering achter te laten. Zo blijft de soep heet, maar blijft er genoeg tijd over om systeemplafonds te slopen of letterlijk op handen te worden gedragen door het publiek.

8. Daily Bread
Na de komst van een nieuwe toetsenist was het ineens over met de sexy garage dance van Daily Bread. Toch houdt de talentvolle band het dansen vast, maar nu met stevig op New Order en The Cure lijkende synthwave. Zangeres Kimberly van der Velden is donker en stijlvol gekleed en een ventilator laat haar blonde haren flink wapperen. Als een ware podiumdiva neemt ze de rest van de prima band op sleeptouw in de sfeervolle maar ook lichtvoetige muziek. Met een zoemende bas, gedragen synthgeluiden en kletterende drums is het fijn dansen op een vulkaan met Daily Bread. Wanneer ze daarbij ontladen met naar Underworld neigende euforie, is er helemaal geen houden meer aan. (AR)

9. Jacco Gardner
Hoe kunnen we Jacco Gardner vergeten in dit lijstje? De hype is deze jongeling inmiddels immers al vooruitgesneld. Niet alleen nationaal, maar ook internationaal timmert de Noord-Hollander aan de weg met zijn op jarenzestiginvloeden gestoelde psychedelica. Debuut Cabinet of Curiosities is precies wat de plaattitel aangeeft. Neo-psych baroque pop is overigens de term die Gardner er zelf aan wenst te verbinden. Niet zo gek wanneer je bedenkt dat ook instrumenten als klavecimbel, orgel, viool en fluit in zijn rariteitenkabinet voorkomen. Wanneer je ook nog door de subtiele liedjes bedwelmd wil raken voor Gardner de landsgrenzen oversteekt, kijk dan snel in de agenda van een poptempel bij jou in de buurt! (NS)

10. SKIP&DIE
De opzwepende muziek van SKIP&DIE leunt weliswaar nogal zwaar op de fratsen van de elektronicaman, maar is opwindend en origineel. Een breed palet aan stijlen komt langs zoals electro, hiphop, dubstep en kwaito. Zangeres en publiekophitster Cata.Pirata's reis door Zuid-Afrika heeft de band muzikaal goedgedaan. Want SKIP&DIE heeft zich prima ontwikkeld van een band die veel te drukke muziek zonder houvast maakte met een zangeres die louter schuine taal uitsloeg, naar een opwindende liveband die de kunst van het weglaten verstaat. Toch windt Cata.Pirata nog steeds moeiteloos zelfs een moegestreden publiek om haar vingers, zoals in januari bleek tijdens Noorderslag, waar ze met verve het licht uitdeden. SKIP&DIE is een enerverende liveband die op grotere podia en zonovergoten zomerfestivals niet zou misstaan.

11. The Horse Company
Op de valreep van 2012 kwam The Horse Company met Calypso, een sublieme plaat waarop de vier Zwollenaren hun rootsverleden koppelen aan gitaargelaagdheid en vooral sfeer. En waar kun je die beter halen dan bij shoegaze, krautrock en Amerikaanse collegerock uit begin jaren negentig? Op het podium doen de bandleden er met een krachtig geluid een gedreven schep bovenop, tussen verstild en groovend. In de oefenruimte slaan ze graag aan het jammen, waarbij ze post- en krautrock niet schuwen. Ook live spelen ze het plaatmateriaal niet klakkeloos na, ze rekken het eerder uit en vullen het aan, waardoor muzikale magie voortdurend op de loer ligt. (AR)

Foto Navarone door Jelmer de Haas, uit het KindaMuzikarchief

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/hollands-glorie/het-nederlands-live-elftal-van-2013/23703/
Meer Hollands Glorie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hollands-glorie