Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Danny Mirror – 'I Remember Elvis Presley' (1977)
"Lijkenpikkerij" vond dj Felix Meurders het. Niet dat hij dat mocht zeggen, want Eddy Ouwens, de producer die 'I Remember Elvis Presley' onder de artiestennaam Danny Mirror had uitgebracht, daagde de radio-dj voor de rechter. Meurders moest zijn opmerking terugnemen. Merkwaardig was het wel, dat er in de weken na Presleys overlijden diverse singles van de King opnieuw werden uitgebracht, waarbij 'Wooden Heart' nota bene door Mirrors ode van de eerste plaats werd gehouden. Ouwens had bij het schrijven en inzingen van 'I Remember Elvis Presley' goed naar de muziek van de King geluisterd en doet een aardige imitatie van een croonende Elvis. Hij schreef het nummer terwijl hij in de studio een plaat voor Teach In (die twee jaar eerder met Ouwens' 'Ding a Dong' het Songfestival hadden gewonnen) aan het opnemen was en hoorde van het overlijden van Elvis. Uiteindelijk waren de meeste Elvisfans tevreden met het eerbetoon; het werd door de Britse Elvisfanclub zelfs uitgeroepen tot mooiste ode aan de King.
Tits – 'We're So Glad Elvis Is Dead' (1978)
Nee, niet iedereen is ontdaan door het overlijden van Elvis. De Nederlandse punkgroep Tits, met als frontman Wally ('Wally T.') van Middendorp, brengt als eerste single op het eigen label Plurex het liedje 'We're So Glad Elvis Is Dead' uit. Het is een dubbele A-kant met 'Daddy Is My Pusher' en het enige teken van leven van de punkers. De opname is lofi in de beste punktraditie en door het steenkolenengels van zanger Wally T. is de tekst moeilijk te ontcijferen, maar de boodschap is duidelijk: "Too much booze and snow / He didn't know where to go / Elvis has to be forgotten / Slowly he's gonna rotten" De Tits weten in de schamele 1 minuut 54 speelduur zelfs nog een gitaarsolo te stoppen, om af te sluiten met een enkele malen herhaald "They are in for the money!". Natuurlijk werd 'We're So Glad Elvis Is Dead' geen hit, maar mede door het latere succes van Van Middendorp met de invloedrijke newwaveband Minny Pops heeft het plaatje een cultstatus gekregen.
Queen – 'Crazy Little Thing Called Love' (1979)
Als je het weet, is het overduidelijk: 'Crazy Little Thing Called Love' is een eerbetoon aan Elvis. En aan Cliff Richard, zo verklaarde Brian May enkele jaren geleden. De single verschilt dan ook nogal van al het andere werk van Queen, al komt dat deels omdat het op The Game staat, een album waarop de groep muzikaal een andere weg in probeerde te slaan. Maar waar een andere track op het album – 'Another One Bites The Dust' – flirt met de vroegste hiphop, is 'Crazy Little Thing Called Love' volledig retro. Het is rockabilly in de beste zin van het woord, met fingersnaps en 'woohoos' – en natuurlijk gaat de tekst over het meisje dat hij niet kan krijgen. Het is trouwens niet alleen de stijl, het liedje heeft ook nog eens de lengte van een fifties rock-'n-roll song: 2 minuut 42. Dat is minder dan de helft van de speelduur van 'Bohemian Rhapsody'. Volgens Roger Taylor was 'Crazy Little Thing Called Love' voor John Lennon de reden om voor het eerst in jaren weer een plaat te gaan maken. Dat kan kloppen; een jaar nadat 'Crazy Little Thing Called Love' een hit was geworden, bracht Lennon Double Fantasy uit.
Alannah Myles – 'Black Velvet' (1989)
Strikt genomen is Alannah Myles geen one hit wonder, maar 'Black Velvet' torent wel met gemak boven die twee andere vergeten hits ('Love Is' en 'Song Instead of a Kiss') van de Canadese zangeres uit. Terecht haalt het in 1990 een derde plek in de Nederlandse Top 40: de single klinkt zompig, heet en zwoel; na een paar seconden waant de luisteraar zich al in het diepe zuiden van de VS: "Mississippi in the middle of a dry spell". Het gerucht gaat dat het zo heet in de studio was dat Myles 'Black Velvet' naakt inzong. Songschrijver Christopher Ward schreef 'Black Velvet' toen hij in 1987 een reportage over de tiende sterfdag van Presley maakte in Memphis. Hij stelde zich voor hoe het voor Elvis moet zijn geweest om in de streek op te groeien, maar de zin waar de schrijver zelf het meest trots op is, is "A new religion that will bring you to your knees". Want, zo vindt Ward, waarin verschilt de extase waar Elvis zijn fans in kon brengen van de opwinding die kerken in het zuiden van de Verenigde Staten op kunnen wekken?
Tröckener Kecks – 'Met Hart en Ziel' (1990)
Natuurlijk gaat 'Met Hart en Ziel' over elke oude rocker die betere tijden heeft gekend. Een zanger die het ruige leven aan te zien is en die het adagium 'live fast, die young' niet ter harte heeft genomen. Maar de oplettende luisteraar valt bij de openingsregels al op dat 'Met Hart en Ziel' een eerbetoon aan Elvis is. "Hij doet het één voor het geld, twee voor de show" is een overduidelijke knipoog naar "One for the money, two for the show" uit de bekende Elvisknijter 'Blue Suede Shoes'. Tegenover Top 2000 à GoGo vertelde zanger Rick de Leeuw een paar jaar terug dat Tröckener Kecks het pas schreef nadat Erwin Olaf een foto voor de band had gemaakt van een Rotterdamse Elvis-imitator. Uiteindelijk heeft zanger Rick de Leeuw wel mededogen met de oude rockster: "Dat je iemand die de top al lang gepasseerd is toch een hart onder de riem steekt, dat vind ik een aangename kijk op het leven", zo zei hij in hetzelfde programma. "Maar de slotregel in het refrein is het belangrijkste: doe alles wat je doet met hart en ziel."
Dire Straits – 'Calling Elvis' (1991)
Nee, natuurlijk is er niemand thuis als je Elvis probeert te bellen anno 1991. Maar zoals zoveel Elvisfans gelooft de fan uit 'Calling Elvis' niet dat The King dood is. Mark Knopfler schreef de hit voor het album On Every Street nadat zijn zwager een dag lang had geprobeerde de Dire Straitszanger te bereiken. Toen hij hem eindelijk aan de telefoon had, merkte hij op dat het makkelijker zou zijn geweest om Elvis aan de lijn te krijgen. Het aardigste aan 'Calling Elvis' is dat Knopfler in een paar regels tijd een handvol klassiekers citeert: 'Heartbreak Hotel', 'Love Me Tender', 'Don't Be Cruel', 'Return to Sender' en 'Love Me (Treat Me Like a Fool)'. Het is zeker niet de eerste track van Dire Straits die knipoogt naar de muziekgeschiedenis; de muzikanten uit 'Sultans of Swing' beklagen zich over het jonge publiek dat zijn neus ophaalt voor bands die geen rock-'n-roll spelen en in 'Walk of Life' wordt Gene Vincents 'Be-bop-a-lula' geciteerd. In Nederland haalde 'Calling Elvis' een tweede plaats in de Top 40. Misschien iets te veel eer voor een niemendalletje in de najaren van de carrière van Dire Straits.
Kate Bush – 'King of the Mountain' (2005)
Kate Bush moet er zelf de ironie ook van hebben ingezien: ze had elf jaar geen nieuwe muziek meer uitgebracht, menig fan dacht dat ze van de aardbodem was verdwenen en dan is je comebacksingle een ode aan die ene rocker waarover al jaren het gerucht gaat dat 'ie niet dood is. Elvis leeft. Of niet? "Elvis are you out there, looking like a happy man?" vraagt Bush zich af. "In the snow with Rosebud, and king of the mountain". In de openingsregels heeft de zangeres dan al verhaald over de haag van vrouwelijke (gillende) aanbidders, en over de keerzijde van de roem. "Ik denk niet dat de mens gemaakt is om zulke beroemdheid te weerstaan", zei Bush later in een interview met de BBC. Of de zangeres weet of Elvis nog leeft blijft in het midden, maar ze maakte een comeback toen 'King of the Mountain' haar grootste Britse hit sinds 'Running Up That Hill' werd en het bejubelde dubbelalbum Aerial in het thuisland de platina status behaalde.
Spotifyplaylist: Twintig tracks over Elvis
Natuurlijk is er veel meer over Elvis gezongen dan we in deze zeven kwijt kunnen. Vandaar onze Elvis is Dead Playlist: twintig liedjes die ofwel over Elvis gaan, of hem zijdelings noemen. Robbie Williams' 'Advertising Space' is een rechtstreeks aan The King gerichte ode, maar Kirsty MacColl zingt over vriendjes die tegen haar liegen, net zoals verkoper down the chip shop die beweert Elvis te zijn. Mooi is Loudon Wainwright III, hier aanwezig in een live versie, toevallig opgenomen op de verjaardag van Elvis. Hij gelooft zoals zovelen niet dat The King dood is. Wees erop voorbereid om als luisteraar alle kanten opgeslingerd te worden; van de smartlap van Danny Mirror naar de puberpop van Scouting For Girls en van het surrealistische relaas van Belle & Sebastians' 'A Century Of Elvis' naar de dance-ode van 'Always On My Mind'. De Pet Shop Boys namen het op voor een televisiespecial van ITV, in 1987 gemaakt ter gelegenheid van de tiende sterfdag van The King.
Foto is van de Metro-Goldwyn-Mayer, Inc. Reproduction Number: LC-USZ6-2067 Location: NYWTS -- BIOG - The Library of Congress retrieved 3d02067r.jpg from Jailhouse Rock
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/elvis-presley/7even-elvis-tributes/25214/
Meer Elvis Presley op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/elvis-presley
Deel dit artikel: