• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Een ode aan Elliott Smith

Een bescheiden man die stiekem wonderschone, Beatlesque popliedjes schreef en daar een authentieke tragiek aan toevoegde. Die tragiek bleek te dichtbij toen Elliott Smith op 34-jarige leeftijd overleed. 10 jaar na dato wordt hij geëerd in EKKO, Utrecht en vertellen de muzikanten die de ode brengen aan KindaMuzik wat hun favoriete Smith-songs zijn.

Tekst: Ronald Besemer en Guido de Greef

Publicatiedatum: 17 november 2013

Pien Feith - Angeles (Either/Or, 1997)
"Dit nummer verwoordt iets waar ik het mee eens ben en doet dat op de meest subtiele manier. Ik geloof wat hij zingt. Veel singer-songwriters koketteren een beetje met hun droefheid of kopiëren het idioom. Dat gevoel heb ik bij hem nooit gehad. Daarbij zijn de harmonieën echt heel goed en de arrangementen smaakvol. Geen obligate solo's of niks. Van hem heb ik geleerd om bescheiden te schrijven. Het is zoveel indringender wanneer je over de wereld schrijft vanuit je eigen perspectief. Dus in plaats van 'de wereld is zo' schrijf je 'dit is het gevoel dat de wereld mij geeft'. De bescheidenheid die daarin zit vind ik heel fraai. Ik denk wel dat ik het mooi zou vinden als hij zou weten hoeveel mensen er nog steeds echt bewondering hebben voor zijn muziek, volgens mij was hij nooit erg tevreden over zichzelf." (RB)

Bas Wilberink (Color Reporters)
"Ik heb er lang over nagedacht, maar ik kan niet kiezen. Er zijn een aantal aspecten aan Elliott Smith die ik heel gaaf vind. Hij heeft zo'n vakmanschap en dat uit zich in zijn liedjes, zijn teksten en het gitaarspel. Ik ben gitarist en zoek graag uit hoe liedjes in elkaar zitten. Dan blijkt pas hoe ingenieus een liedje als 'Independence Day' in elkaar zit. En er zijn de teksten. Zo zingt hij in 'Miss Misery': 'Ill fake it through the day with some help of Johnny Walker'. Als je dan weet hoe hij aan zijn einde is gekomen en hoe onzeker hij oogde, dan komt zo'n tekst wel hard binnen. In 'Waltz #2 (XO)' zit ook zo'n regel, dan zingt hij: 'Tell Mr. Man with impossible plans to leave me alone'. En Elliott Smith heeft een zachte manier van spelen, hij speelt vaak zonder plectrum en daardoor klinkt hij heel fragiel. Wist je trouwens dat onze bandnaam uit een songtekst van Smith afkomstig is? De eerste regel van 'Bled White' is: 'I'm the color reporter'.' (GdG)

Marien Dorleijn (Moss) – Between the Bars (Either/Or, 1997)
"Daar hoef ik niet lang over na te denken, dat is 'Between the Bars'. Die heb ik al eens bij De Wereld Draait Door gedaan. Ik vind veel van hem goed, maar dit nummer spreekt me het meeste aan. Ik denk dat het de tekst is. Het gaat over de liefde, maar dan de liefde voor de drank en hoe de drank hem verleidt. Daarnaast was het ook mijn eerste kennismaking met Elliott Smith door de film Good Will Hunting. Dat heb ik ook met Either/Or, waar 'Between The Bars' op staat. Het is misschien niet eens zijn beste plaat, maar het is wel de eerste plaat van hem die ik heb leren kennen. 'Between The Bars' is een echt Elliott Smith nummer. Dat zit hem in de akkoordenreeks en hoe het couplet overgaat in het refrein. Het lijkt zo simpel, maar er zit één akkoord in dat heel moeilijk is te pakken. Ik zag hem eens in de Melkweg solo spelen en toen had ik pas door wat voor een geweldige liedjesschrijver en gitarist hij is." (GdG)

DJ St. Paul – Baby Britain (XO, 1998)
"Allereerst is het een geweldig liedje vanwege de songstructuur, die heel Beatlesque aan doet. Maar Elliott Smith geeft er een extra dimensie aan die de Beatles nooit is gelukt te geven: het is een supertragisch liedje met een melancholische tekst, maar met heel opgewekte muziek. En wat ik ook zo mooi vind, is dat hij in de tekst 'Crimson & Clover' van Tommy James and the Shondells noemt, een ander liedje waar ik fan van ben. Ik draaide 'Baby Britain' eens op Into The Great Wide Open en heel het veld ging erop bewegen. Tim Knol kwam het podium op en het eerste wat hij wilde weten was 'wat is dit?' Hij is ter plekke fan geworden. Dat is het met dit liedje: je bent instant fan of het doet je niks. Het is een typisch 'dood of de gladiolen liedje.' Ook daar hou ik van." (GdG)

An ode to Elliott Smith wordt gebracht op zondag 20 oktober in EKKO, Utrecht door Marien Dorleijn (Moss), Pien Feith, Roy Santiago, Color Reporters, awkward i en El Pino & The Volunteers. Dj's zijn Dj St. Paul en Aux Tha Masterfader.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/elliott-smith/een-ode-aan-elliot-smith/24380/
Meer Elliott Smith op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/elliott-smith