• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Zeven krautrockplaten die je gehoord moet hebben

Het West-Duitsland van rond 1970 bracht topalbum na topalbum voort, het ene nog vernieuwender en creatiever dan het andere. KindaMuzik brengt een bonte selectie van zeven krautrockwerken die je als muziekliefhebber niet mag missen, met voor de nieuwsgierigen waar mogelijk een link naar Spotify. Heb je desondanks geen zin om je meteen bloot te stellen aan hele albums? Dan kun je altijd nog terecht bij onze krautrock Spotifyplaylist.

Tekst: Niels Waarlo

Publicatiedatum: 10 augustus 2014

Neu! – Neu! '75 (1975)
Met drummer Klaus Dinger, die zich toelegt op machinaal gespeelde, zich herhalende drumpatronen, en gitarist-keyboardspeler Michael Rother, die meer geïnteresseerd is in timbre dan in melodie, weet Neu! een compleet unieke sound te creëren. Rond 1975 verschillen hun ideeën echter, waardoor Neu! '75 uit twee aparte solohelften bestaat. Dit schaadt de kwaliteit opvallend genoeg totaal niet. Op de eerste helft gaat Rother zijn gang met haast ambientachtige muziek waarin de piano een grote rol speelt. Neem de sfeervolle opener 'Isi', klinkend als achtergrondmuziek tot kunst verheven, of het trieste 'Leb' Wohl'. Op de tweede helft gooit Dinger de remmen echter los en komen zijn snijdende vocalen tevoorschijn: 'Hero' is simpelweg een heerlijk rockend nummer, terwijl in tripnummer 'E-Musik' de drums fantastisch doordrammen. Er valt dan ook veel te beleven op dit heerlijke plaatje.

Popol Vuh – Hosianna Mantra (1972)
Het ultieme bewijs dat de term 'krautrock' eigenlijk niets zegt over de muziek die gemaakt wordt, is toch wel dit album, waarop rustige rockmuziek samengebracht wordt met spirituele oosterse muziek en het daardoor buiten vrijwel alle andere muziek valt. De Koreaanse sopraan Djong Yun is speciaal voor deze plaat aan het gezelschap rond de talentvolle Florian Fricke toegevoegd. Ze wordt bijgestaan door onder meer plechtige piano- en gitaarklanken die het gevoel van vredigheid en harmonie compleet maken. Een meditatief album waarvan de zachte klanken rust brengen: perfect om mee te onthaasten.

Can – Tago Mago (1971)
Tago Mago is voor menigeen niet alleen een krautrockhoogtepunt, maar een hoogtepunt in de hele muziekgeschiedenis. De onweerstaanbaar groovende ritmes van Jaki Liebezeit, die wellicht een van de beste drumprestaties ooit neerzet, vormen de basis voor de band die als een harmonieus organisme jams ombouwt tot indrukwekkende nummers. Het levert onder meer het melodieuze, ietwat melancholische 'Paperhouse' op, alsook het bijna twintig minuten durende 'Halleluhwah', een indrukwekkende jam die schier eindeloos voortkabbelt en zich om de repetitieve percussie heenwentelt zonder te vervelen. Op het stuurloze griezelstuk 'Aumgn' is de link met componist Stockhausen goed te horen en ook op 'Peking O' laat de groep de teugels volledig vieren, maar dan om volledig los te slaan in een psychotische trip. Tago Mago is even creatief en steengoed als origineel en bizar.

Cluster – Zuckerzeit (1974)
Cluster is een van de meest vooraanstaande krautrockgroepen die zich exclusief met elektronische muziek bezighoudt. En als je naar het voor Clusters doen melodieuze Zuckerzeit luistert vraag je je af hoe ze in 1974 al iets konden maken dat nog altijd zo fris klinkt. De mengeling van drumcomputers en synths klinkt dan weer lieflijk ('Hollywood'), dan weer bevreemdend ('Rote Riki'), maar altijd volslagen natuurlijk. Het is een warm bad van geluiden en loops, samengesteld door mensen die overduidelijk weten waar ze mee bezig zijn, zodat het resultaat gefocust en van begin tot eind boeiend is. Samen met werk van onder andere Kraftwerk en Tangerine Dream een album met niet te onderschatten invloed op de elektronische muziek van later.

Amon Düül II – Yeti (1970)
Was debuutplaat Phallus Dei (1969) een belangrijke mijlpaal binnen de krautrock, dubbel-lp Yeti is het muzikale hoogtepunt van deze linkse commune/band. Het doet denken aan de muziek van Jimi Hendrix, maar dan door een West-Duitse maalmolen van krautexcentriciteit gehaald en met een prominente rol voor de viool. De eerste lp bevat kundig gecomponeerde, psychedelische rocknummers met een mooie balans tussen strakheid en experimenteerdrift. De tweede lp bevat een drietal geslaagde improvisaties waarin het gevoel van vrijheid tot uiting komt en het geweldige gitaarspel de show steelt. Rauw, fantasievol en speels, maar tegelijkertijd doordacht en strak als geheel en juist daardoor zo sterk.

Faust – Faust (1971)
De leden van Faust sloegen rockmuziek van zijn sokkel, raapten de stukjes die hen bevielen op, voegden wat eigen elementen toe en lijmden het geheel op onsamenhangende wijze aan elkaar. Zo klinkt het titelloze debuut dat deze groep in 1971 uitbrengt. De hak-op-de-takmuziek vliegt schijnbaar zonder logica van rechttoe rechtaan rockriffs naar bizar voorgedragen gedichten en van losgeslagen trompetten tot musique concrete-achtige stukkken. Gek doen om het gek doen? Wellicht is dat nog deels zo ook, maar dan niet in zodanige mate dat het de muzikaliteit en het vakmanschap van de band in de weg komt te staan. Faust levert een avontuurlijk, dan weer vermakelijk en dan weer uitdagend album af dat een loopje neemt met normale rockmuziek om er zo iets heel eigens uit te stampen. Tussen gek en geniaal hoeft helemaal geen grens te zitten.

Tangerine Dream – Atem (1973)
Atem wordt door de bekende radiomaker John Peel uitgeroepen tot het beste album van 1973. De aandacht die dat oplevert zal ervoor zorgen dat Tangerine Dream bij het label Virgin terecht komt. Hierbij aangesloten weet de band met Phaedra (1974) zowel commercieel succes te bereiken als zich van krautrock af te bewegen om een heel eigen muziekuniversum te ontwikkelen. Atem wordt dan ook gezien als het laatste krautrockproject van Tangerine Dream en hoewel het niet eens de sterkste plaat is van deze belangrijke Duitse groep, is het een machtig werkstuk. Sfeervolle synthwaves creëren een kosmisch sfeertje, nu en dan afgewisseld met bijvoorbeeld de epische melodie waarmee het titelnummer van start gaat of de voicesamples en percussie die 'Wahn' meer pit geven. Atem laat het volwassen worden van Tangerine Dream horen en is betoverend en mysterieus.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/dossier-krautrock/7-krautrockplaten-die-je-gehoord-moet-hebben/25210/
Meer Dossier Krautrock op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dossier-krautrock