• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

CTM.15 - Impact

De zestiende editie van het Berlijnse festival voor uitdagende, experimentele en elektronische muziek gaat dit jaar op onderzoek naar de affectieve impact van geluid. Juist: dat hoeft niet per se muziek te zijn. En ook niet meteen van je gading trouwens. De KindaMuzikvoorbeschouwing in zeven delen weet raad.

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 21 januari 2015

Nisennenmondai
Deze drie Japanse dames mogen zich dan vernoemd hebben naar de millenniumbug, aan hun vloeiende aaneenschakeling van loops is weinig tot niets te ontdekken dat wereldwijde malheurs brengt. Au contraire: ze wekken in uitgesponnen composities sferen op die zowel aan shoegaze als aan krautrock doen denken. Nisennenmondai dompelt je lichtelijk hyper onder in een bad vol trance en hypnose; een verdwijnpunt ver weg aan de horizon van de slotavond van CTM.15.

Electric Wizard
Psychedelische, ietwat sludgy metal verwacht je natuurlijk op Roadburn en Supersonic, maar niet direct als onderdeel van CTM. Juist daarom staat de groep er natuurlijk: verhoud je maar tot hen met de nodige doemgeladen freak-outs. Ja, sleaze en vintage horror vliegen je om de oren, maar ook omineuze vibraties. Althans: is de vraag hier niet vooral of geluid an sich occult kan zijn? Of misantropisch. Of duister en goor? Een meeslepende maalstroom met als meest recente titelbalk erboven: Time to Die. Wat laten de tovenaars uit de rookwolken opdoemen?

Marcus Schmickler
Speelgoed dat met je perceptie speelt en hoe (!) is wat Schmickler serveert wanneer hij met een veelheid aan geluidinput het brein en oor op hol laat slaan. Differentietonen en geluid dat de cochlea zelf opwekt, spelen daarin een hoofdrol. Op CTM gaat hij je een rad voor ogen draaien aan de hand van de zogenaamde Shepardtoon. Je denkt dat deze de hele tijd oploopt in frequentie. Of juist af. En daar moet dan toch een limiet aan zitten? Quod non. Vreemd? Voor Schmickler het beginpunt voor een exploratie in ritme, geluid en toonhoogte. Je weet letterlijk niet wat je hoort.

TeZ
Meer grappen en grollen uit het perceptieveld worden geleverd door TeZ. En nu ook nog met beeld. Oftewel: in PV868 levert hij een audiovisuele inputstroom die door de ogen en oren en het brein worden 'uitgelegd' tot veel meer dan wat hij werkelijk presenteert. Op bepaalde kruispunten van golflengtes van licht en geluid ontstaan interferenties die TeZ componeert tot een totaalervaring die je volledig omgeeft.

Lorenzo Senni
Met AAT presenteert Senni een multikanaalsperformance die volledig gebaseerd is op geluiden uit de jarennegentigrave. Hardtrance, hardstyle en trance-synthleads, bleeps en sweeps vliegen in virtuele 3D in het rond. Ze vormen een verkenning van extase; waar begint die, waar eindigt die: waar bestaat die eigenlijk uit? Pointillistische euforie of toch vooral een academische exercitie? En misschien wel dé plek voor H.P. Baxxter om te vragen: "Where's the bass?"

Elisabeth Schimana - Höllenmaschine
De Max Brand Synthesizer is een bakbeest dat gebouwd werd door de jonge Robert Moog. Daar was hij meer dan tien jaar aan kwijt. Deze helse machine is een van de voorlopers van de beroemde Moogsynthesizer. In Langenzersdorf waar Max Brand overleed, is het apparaat in werkende toestand gehouden. Schimana dook diep in de werking van de machine die je met twee man moet bedienen. Het volledige potentieel wordt tevoorschijn gebracht in een massieve compositie vol subharmonische frequenties, noise en spectrale verschuivingen: een shock and awe van de immens krachtige elektrische energie van deze proto-synth.

Lucio Capece - RX-11 Space Drum Machine
Het programma van CTM kent altijd een aantal wereldpremières. Capece brengt deze editie zijn solowerk RX-11 Space Drum Machine. Hij was vaker op het festival te bewonderen, samen met Mika Vainio en Kevin Drumm bijvoorbeeld. Ditmaal presenteert hij een compositie voor sinusgolfgeneratoren en drummachines, plus een zwerm heliumballonnen die bluetoothspeakers dragen. Tussen de multikanaals-'uitzending' van de geluidssignalen en de architectonische resonanties van de zaal, schept Capece een gevarieerde en complexe symfonie van overtonen en rondwapperende beats. Een centrale focus ontbreekt in het desoriënterende werk dat als ruimtelijk ecosysteem bovendien een zekere mate van oncontroleerbare eigen wil heeft.

http://www.kindamuzik.net/achtergrond/ctm-festival/ctm-15-impact/25642/
Meer CTM Festival op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ctm-festival