Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Pikant: de running mate van Mitt Romney, de uiterst conservatieve Paul Ryan is fan van Rage against the Machine. De kandidaat voor het vicepresidentschap benadrukt dat het hem vooral om de muziek van de band gaat en niet om de teksten, maar het blijft bizar; waar Ryan op politiek vlak een adept is van de laissez-fairefilosofie van Ayn Rand houdt de band van Zack de la Rocha en consorten er ideeën op na die daar haaks op staan. Reden voor gitarist Tom Morello om een vernietigend artikel in Rolling Stone te schrijven waarin hij fijntjes opmerkt dat Charles Manson van The Beatles hield maar ze niet begreep, gouverneur Chris Christie van Bruce Springsteen houdt maar ze niet begrijpt en Paul Ryan helemaal niets weet van zijn favoriete band Rage against the Machine.
Gelukkig voor de Republikeinen zijn niet alle bands boos als ze blijken te worden gewaardeerd door Romney of Ryan. The Killers waren vereerd toen ze vernamen dat Romney fan van ze is en de band benadrukte dat het toch om de muziek gaat. Over de vraag of de groep op een eventueel inauguratiefeest van Romney zou willen spelen hield bassist Mark Stoermer zich op de vlakte; geen van de bandleden houdt zich expliciet met politiek bezig, maar "het moest van de omstandigheden afhangen." Een verrassende keuze is The Killers overigens niet; Romney is evenals Killersfrontman Brandon Flowers mormoons.
The Killers zijn de meest opvallende naam in het rijtje favoriete bands van Romney; voor de rest bestaat dat vooral uit veilige groepen als The Beach Boys, de Eagles, Alabama en Aerosmith waar je je als politicus geen buil aan zal vallen. Ook het rijtje razend populaire countrysterren Garth Brooks, Kenny Chesney en Toby Keith is weinig spannend.
Rechtszaken
Dat een band er niet blij mee is een bepaalde fan te hebben is nieuw, dat er bij muzikanten ophef is over het gebruik van hun muziek bij politieke manifestaties is inmiddels een traditie geworden. Vooral de Republikeinse partij moet het daarbij ontgelden. Dit jaar was het Silversun Pickups [foto boven] dat er niet blij mee was dat Romney 'Panic Switch' tijdens conventies draaide. De groep dreigde zelfs met een gang naar de rechter als de presidentskandidaat dit niet per direct zou staken. Een jaar eerder ondernam Tom Petty een soortgelijke actie toen Michele Bachmann, de rechtsbuiten van het Republikeinse kamp, 'American Girl' op campagnebijeenkomsten liet horen.
Newt Gingrich wist de woede van Frankie Sullivan, mede-componist van het van Survivor bekende 'Eye of the Tiger', op te wekken door de song tijdens zijn campagne te gebruiken. Voor de rechter werd een schadevergoeding van tweehonderdduizend dollar geëist. Het bracht het politieke blog The Huffington Post ertoe een oproep te plaatsen aan hun lezers: wat zou Gingrich nu als alternatieve campagnesong kunnen gebruiken? Voorstellen varieerden van R.E.M.'s 'Man on the Moon', Gingrich wilde immers weer een ruimtemissie naar de maan organiseren, tot - daar is ie weer - Chumbawamba's 'Tubthumpin'. Maar of Michael Stipe en consorten respectievelijk de anarchistische krakers van Chumbawamba blij zouden zijn met de keuze is de vraag.
Ook Dee Snider, zanger van Twisted Sister [foto boven] uitte zijn ongenoegen toen hij hoorde dat 'We're Not Gonna Take It' in de Republikeinse verkiezingscampagne werd gebruikt. Sowieso een wat vreemde keuze voor een partij die zegt family values hoog in het vaandel te hebben; de song was een doorn in het oog van de Parents Music Resource Center, de organisatie rond Tipper Gore die halverwege de jaren tachtig een lijst samenstelde van de meest verdorven rocksongs: de Filthy Fifteen. 'We're Not Gonna Take It' stond prominent op die lijst, omdat het volgens Gore zou oproepen tot geweld.
Misschien hadden ze er bij de Republikeinen beter aan gedaan om Herman Cain [foto onder] als kandidaat naar voren te schuiven. Hij had tenminste zelf een campagnesong kunnen zingen. De man bracht in 1996 al een gospelalbum uit met de titel Sunday Morning. De cd is niet meer verkrijgbaar, maar Amazon biedt het album als download aan.
Conventie
Er is in elk geval één groep muzikanten die geen grote bezwaren zouden moeten hebben met het gebruik van hun muziek door de Republikeinse partij. Althans, dat valt te bezien; 3 Doors Down, Jack Blades, Journey, de Zac Brown Band en Kid Rock traden allemaal op tijdens de Republikeinse conventie, maar zowel 3 Doors Down als Journey lieten weten dat dit niet als een steunbetuiging voor Romney moet worden gezien. Hoewel het wel Kid Rocks 'Born Free' is dat is uitgeroepen tot de officiële campagnesong van de Republikeinen. Een keuze waar de zanger geen enkel probleem mee heeft, zo schrijft hij op zijn website, maar hij voegt eraan toe dat de politicus die 'So Hott' als campagnesong kiest pas echt z'n stem krijgt. Het is de vraag welke politicus het aandurft om met teksten als "I wanna fuck you like I'm never gonna see you again" en "I wanna get you stoned" op campagne te gaan.
Toch, het aantal endorsements aan Romney en de Republikeinse partij vanuit de muziekwereld is klein. Toen Gene Simmons in een interview bij Fox News verklaarde het belastingbeleid van Romney te steunen werd het meteen als een officiële steunbetuiging gezien, iets dat schielijk door Simmons via Twitter werd ingetrokken. Niet alle rocksterren willen het risico nemen hun fans van zich te vervreemden door hun politieke voorkeur uit te spreken. Vooruit, oude rocker Ted Nugent heeft z'n steun voor Romney uitgesproken maar voegde er meteen aan toe dat Obama "moet worden afgeschoten als een coyote" en "Democraten het hoofd moet worden afgehakt." De opmerkingen kwamen hem op een bezoek van de geheime dienst te staan. Het is de vraag of dat nu het soort steunbetuiging is waar Romney op zat te wachten.
Foto Rage Against the Machine uit het KindaMuzik archief, door David Atlas
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/709/rocken-met-romney-ryan-en-de-rest/23350/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: