http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ondergronder II: Spijkers koppen
De wereldwijde underground kan een verwarrend doolhof zijn. Een wirwar van doe-het-zelf labels die de freaks overspoelen met cassettes, cd-r’s en lp’s in vaak prachtige, zelfgemaakte hoezen. Ondergronder is een onregelmatig terugkerende rubriek om in dat aanbod het kaf van het koren te scheiden.
Tekst: Joris Heemskerk
Publicatiedatum: 16 oktober 2006
Only cd-r's, cassettes or limited lp's are reviewed here. If you’d like something reviewed, please contact the author by clicking on his name above this page. Compact translations of these reviews available on request.
Work/Death | Vasectomy Desires
[Cassette, » Tone Filth ]
De toon op deze cassette is er een van onheil en sluimerend verderf. De middelen die daarvoor worden ingezet, zijn zo diep verborgen onder een dikke laag metaalstof dat erin verdrinken de enige methode is om dit beestje te doorgronden en wees nu eens eerlijk; wat is er lekkerder dan te verdrinken in een poel vol onaardse drones die kalm maar doortastend je oren binnendringen. De twee elf minuten lange kanten herbergen heerlijke, volle junkyard-drones van hevig bewerkte pianoklanken over een modderbodem van orgelfeedback. Met Maniacs Dreams Zanzibar verplichte cassettekost voor deze maand.
Heavy Winged | Blacc Stork
[3” cd, » Students of Decay]
Uit het lood geslagen, over the top garagerockverpulveringen gaan er altijd wel in en deze twintig minuten zijn precies de hoeveelheid die je dagelijks nodig hebt. De drie heren van Heavy Winged zijn voor even je apothekers, ze begrijpen wat je zoekt. Ze zijn hier om je te voorzien. Blacc Stork bevat het gruis van Harry Pussy, Sonic Youth en Royal Trux, feedback voorzien van een loodzware cadans van maniakaal drumspel. Heavy Winged mag dan obscuur en ondergronds acteren, hun rechtse komt net zo hard aan als die van bovengenoemde legendes.
Birds In The Meadow/Owl Sounds | Of Off Moon
[cd-r, » Colour Sounds]
Ze noemen het zelf freakjazz en ze hebben gelijk. Owl Sounds, met Adam Kriney op drums, en Birds in the Meadow presenteren allebei een deel van Of Off Moon op hun eigen karakteristieke ik-geef-geen-fuck-om- regels-manier. Geheel in de legendarische lijn die Albert Ayler, Anthony Braxton en Noah Howard uitstippelden. Owl Sounds’ bijdrage is doorspekt met minimalistische contrabas solo’s, saxofoonuithalen en gefocust drumwerk. Niet zozeer vurig als wel indrukwekkend efficiënt. Birds in the Meadow heeft een meer eigentijdse aanpak, beginnend als een avant-elektronica track en langzaam uitlopend in een extreem rauwe explosie van saxofoon en drums. Editie van 78 exemplaren.
Taiga Remains | Snow Fall Out
[cd-r, » Foxglove ]
Students Of Decay is een mooi undergroundlabel dat wordt gerund door Alex Cobb, die in zijn vrije uurtjes rustig kans ziet om als Taiga Remains de meest levenslustige drones aan deze kant van je winterdepressie te creëren. De drie dronescapes op Snow Fall Out bruisen als kokend metaal, alsof je luistert naar opgefokt schrikdraad versterkt door krachtige versterkers. De titeltrack verblindt zelfs mensen met een nieuwe Ray-Ban zonder moeite. Drones zwellen aan totdat ze op het punt staan te knappen en gaan dan nog even door. Zo zou Philip Glass klinken als hij slechthorend was en naar Sunn O))) zou luisteren.
Owl Xounds Exploding Galaxy | The Myth of Time and Elastic Experience
[cd-r,
» Colour Sounds ]
Je hebt jazz in verschillende soorten en maten, maar de meest levensbevestigende shit komt toch wel van post-Coltrane, post-Ayler en post-Dolphy geesten. Intense uithalen die tijd en ruimte ontstijgen. Saxofoonklanken die recht door je ziel boren. Owl Xounds Exploding Galaxy is daar niet vies van. The Myth of Time is zelfs een bovengemiddeld, modern freejazz album dat meer met je doet dan je misschien in eerste instantie denkt. Alles draait hier om de saxofoon, maar de momenten waarop de drums losgaan zijn zo enerverend dat je haast niet merkt dat je van je stoel valt van enthousiasme. Editie van vijftig exemplaren, denken duurt te lang!
Maniacs Dream | Zanzibar
[Cassette, » Lal Lal Lal]
Het lijkt zo rustig in Finland. De afgelopen twee jaar deden de finnen behoorlijk wat stof opwaaien met een vloedgolf aan indrukwekkende, experimentele albums. Terwijl zij zich naar alle waarschijnlijkheid bezinnen en hun volgende moves uitstippelen draaien de ondergrondfabrieken in de tussentijd stug door en de laatste episode in het Lal Lal Lal-verhaal komt van het onbezonnen Maniacs Dream, die op deze prachtig vormgegeven cassette van ultrazware doompsychedelica naar zigeunerfolk schaatsen, er wat lo-fi garagepop ingooien en dan nog steeds niet klaar zijn. Alsof het zo hoort, maar niet iedereen kan het. Maniacs Dream komt er mee weg, één van de meest indrukwekkende cassettes van dit jaar en dat voor maar drie euro.
Afternoon Penis | Up all Night
[cd-r, » Our Mouth ]
Opererend onder de onmogelijke naam Afternoon Penis schopt Mouthusdrummer Nate Nelson ook in zijn eentje kont. Up all Night is het tweede solowerk van Nelson, logischerwijs nogal van Mouthus verschillend door de afwezigheid van de modderige gitaarriffs, maar bijna net zo fascinerend door Nelsons abstracte percussie. Twee nummers vol mistige patronen van bongoklanken, tomtoms en een hoop meer dingen waar je hard op kunt slaan. Soms stroomt er ineens een schelle scheut fluitklanken doorheen om vervolgens weer begraven te worden door de holbewonerritmiek van Nelsons oergeest.
Nath Family | Sounds of the Indian Snake Charmer Vol. 2
[Cassette, » Hanson ]
Tijdens zijn Wolf Eyespauze reisde Aaron Dilloway met zijn vrouw door India en Nepal en het zou niet gezond zijn als hij daar zonder een aantal fascinerende opnames van terug kwam. Vorig jaar al verscheen het eerste deel van Sounds of the Indian Snake Charmer op cd en de rest van de band staat op deze cassette. Dilloway verbleef enkele dagen in het gezelschap van een snake charmer en zijn pungi (een blaasinstrument van bamboe) is de allesoverheersende, meditatieve klank op dit stuk oriëntaalse geluidstoerisme. Bijgestaan door een premtal (een vreemdklinkend snaarinstrument), dat wobbelige, beschonken raga’s aflevert. Eens wat anders dan de gewoonlijke helse feedbackregens.
Burning Star Core | Sold Alive
[Cassette, » Tone Filth ]
Spencer Yehs muziek past zo goed bij zijn Burning Star Core pseudoniem, er over praten is misschien zelfs zinloos. De naam zegt alles. Op Sold Alive laat hij zijn viool achterwege en gaat hij aan de slag met wrede synthesizereffecten met een recht voor je raap aanpak die hangt tussen de wrede dynamiek van John Wiese’s harsh noise en de post-industrial van Wolf Eyes. Twee kanten van vijf minuten, samen de lekkerste harsh noise tien minuten van dit moment. Spencer Yeh mikt tussen de oren en mist zelden tot nooit.
Bone Awl/ The Rita | Split
[Cassette, » Klaxon]
Blackmetalduo Bone Awl bestaat uit bandleden He Who Gnashes Teeth en He Who Crushes Teeth en als dat je niet al meteen overtuigt, dan deze samenwerking met Canadese noisesloper The Rita wel. Twee tracks waarin de twee elkaar om en om aflossen en steeds weer proberen te overtreffen. The Rita kickstart dit alles met extreem luide, maar enigszins doffe, harsh noise neerslag, zwartgeblakerde hagelstenen die uit je luidsprekers knallen en afketsen op die dikke knar van je.. Na een tijdje kruipen Gnashes en Crushes naar de oppervlakte, gitaarfeedback druppelt door de mazen en in de verte klinkt het onheilspellende gerommel van kletsende bekkens. Het is een fascinerende samensmelting van twee extremen. Noise en blackmetal, a marriage made in hell.
Quivers | Once There Were Some
[cd-r, » Colour Sounds ]
Nog meer explosiviteitsbewegingen van Colour Sounds’ Adam Kriney. Ditmaal in de vorm van nerveuze garagerock geïnterpreteerd door mislukte jazzheads. En dat is geen disrespect. Kriney, Ninni Morga (gitaar), Jordan Schranz (staande bas) en Maria Evelyn (sporadische voalen) kruipen door de schaduw van Velvet Undergrounds meest minimalistische avantrockuitspattingen. Lou Reed meets Sonny Sharrock gitaarbespelingen en de ruwe garagefuck schaduw van Pussy Galore. Uitgebracht in een editie van 52 exemplaren. Opschieten dus!
Stuart Busby | North/South
[3” 2 cd-r, » Pseudo Arcana]
Twee minischijfjes vol maximaal minimalismegenot van Australiër Stuart Busby. Gewapend met zijn trompet en met ontwapenende inzet van keyboards, ukelele en klokkenspel spant hij op zeer subtiele wijze een spanningsboog die af en toe verdwijnt in een mist van afdwalende gedachten, maar altijd weer een moment van ‘whoa’ herbergt. Het North schijfje bruist zachtjes onder de oppervlakte met contrasten tussen ruimte en klank. Het South schijfje is net zo fascinerend, maar ook extraverter, terwijl de rouwende trompetklanken van ‘First Steps’ eerst nog anders aankondigen. Voor liefhebbers van Johan Johannson een gegarandeerd genot.
Fricara Pacchu | Space Puppet
[Cassette, » Lal Lal Lal ]
Fricara Pacchu uit Finland maakt normaal gesproken deel uit van avantgaragerockgekkenhuis Maniacs Dream. Solo is hij niet minder gek, Space Puppet staat vol met spookachtige junkyard elektronica, die sterk in de richting van Black Dice kruipt. ‘Road Robot’ zou zo op een verloren b-kant van Black Dice’s Cone Toaster kunnen staan, een smerige cadans en volop gefreak met effectpedalen en tapeloops. Niet zo indrukwekkend als zijn band Maniacs Dream, of Black Dice als we het er toch over hebben, maar voor de echte Finlandfreak is dit wederom een ruwe diamant, die wacht op een intieme poetsbeurt.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/709/ondergronder-ii-spijkers-koppen/14189/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: