http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
KindaMuziks Renate Beense wint internationale prijzen.
Ze blinkt uit door de eenheid in haar concept. Ze roept emoties bij haar toeschouwers op en presenteert haar beelden onopgesmukt. Aldus de jury van het International Photo Festival Leiden dat KindaMuzik fotograaf Renate Beense won deze maand. In augustus koos internationale organisatie Lens Culture haar als een van dé 50 emerging talents. Een selectie uit haar KindaMuzik werk.
Tekst: Redactie KindaMuzik
Beeld: Renate Beense
Publicatiedatum: 20 oktober 2014
Tien jaar geleden maakt Renate haar eerste foto voor ons. Daar wordt ze niet graag aan herinnerd. Met een brakke camera schiet ze van flinke afstand haar eerste livefoto voor KindaMuzik, in de Helling in Utrecht. Een plaatje van Howe Gelb van Giant Sand. Matig beeld. Jaren later en veel wijzer zit ze in Amsterdam tegenover de eigengereide Gelb. Indieheld die zich voordoet als een slome duikelaar uit de woestijn van Arizona. Gelb zit braaf op een bankstel, zet plotseling zijn hoed af en gooit die recht op Renate af. Zij haalt direct de trekker over. Prachtige foto.
Renate heeft een eigen stijl. Een handschrift. Ze ziet dingen anders dan anderen. Als ze iemand portretteert, staat die zelden klassiek centraal in het beeld. Die kan zomaar door de keel worden afgesneden, of er groeit op de achtergrond iets lulligs uit iemands hoofd of er is een detail elders in het beeld dat de aandacht afleidt. Renate werkt met de realiteit die zich aan ons allen voordoet, maar kiest steeds voor dat ene vreemde en onverwachte moment. Hollandse voorbeelden? Filmers als Bert Haanstra of Alex van Warmerdam. Haar held is de onderkoelde doch bikkelharde Engelse fotograaf Martin Parr. Op onderstaande foto T.S. Eliot Appreciation Society.
Dit jaar portretteerde Renate twee van Neerlands grootste rockers. Indiehelden die bij elkaar om de hoek wonen. Joost Visser leidt eind jaren tachtig De Artsen en steekt zijn ziel en zaligheid in één plaat die nog immer geldt als het beste wat er in Nederland is gemaakt. Driehoog thuis bij Joost, 25 jaar na die plaat, zit hij op zijn stoel en poseert met Peter Visser (destijds De Artsen, nu Bettie Serveert) terwijl hij klooit met een viewmaster die Renate hem heeft gegeven. De foto flatteert niet. Dat doet die zelden als Renate klikt. Dat wonderlijke van De Artsen van toen spat opnieuw van Renates foto.
De muzikant van om de hoek heet Henk Jonkers, hij drumt bij Hallo Venray. Vroeger zat hij bij de Fatal Flowers en zwaaide druk met zijn stokken. Met KindaMuzik spreekt hij over zijn huidige stijl van drummen die we voor het gemak imploderen noemen. Jonkers heeft een of ander geheim over hoe hij zijn sound creëert. We hangen aan zijn lippen. Renate luistert en zet hem daarna tegen een struik. Jonkers lacht en Renate klikt nog eens. Einde shoot. Dit is haar beeld van een rockdrummer in Nederland. Direct, eerlijk, niet per se flatteus, maar in het hart getroffen.
In Groningen trekt de zangeres Jolie Holland een middag uit voor KindaMuzik. De temperamentvolle Holland is goedgehumeurd, ze heeft zich erop verheugd om een bezoek aan het Groninger Museum te brengen. Renate is de fotograaf van dienst, sjouwt met haar spullen en kletst onderwijl met Holland. Als de interviewer van dienst klaar is, smoest Renate met Holland. De Texaanse legt haar lot in Renates handen. Maak er iets van, doe wat je wilt. Ongekende luxe. Renate klikt, experimenteert, lacht met Holland en treft de zangeres in haar ziel, terloops of in een hoekje van het beeld.
Genoeg lof. Haar mooiste foto met muzikanten heeft Renate niet gemaakt. Soms overrompelt de werkelijkheid zelfs haar. Juni 2011. We hadden al eens een interview met soulman Lee Fields en Renate deed de foto's. Vanavond treedt Fields in Tivoli op met de relatieve nieuwkomer Charles Bradley. KindaMuzik meldt zich en mag doorlopen naar de backstagegangen. Renate gluurt om een hoekje en ziet de twee soulhelden. In hun overdagse kloffie, geen showmannen, eerder twee nieuwsgierige boefjes. Ze staan met zijn tweeën achter een strijkplank waarop Fields zijn shirt voor die avond heeft gelegd. Wie van ons tweeën krijgt de aandacht, vragen ze zich af. KindaMuzik komt nu voor Bradley. Een blije lach op Bradleys gezicht. Beteuterd strijkt Fields verder. Die foto, aan de strijkplank, had Renate moeten maken.
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/709/kindamuziks-renate-beense-wint-internationale-prijzen/25399/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: