Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
O, o wat voel ik me dom deze keer. Krijg ik een cd toegeschoven van een dikke zestiger die me volkomen vreemd is. Volgens David Bowie is de debuut-lp van deze Californiër een van de 25 lp's die nodig op cd moeten worden uitgebracht. Hoewel men op eBay honderden dollars schijnt neer te tellen voor Ten Songs by Tucker Zimmerman (1969), zegt die plaat mij helemaal niets. In de hoop niet alleen te staan in mijn onwetendheid, daarom eerst maar iets meer over deze Tucker Zimmerman.
Hij studeerde muziek in San Francisco en Rome. Werkte in Londen, waar hij met hulp van onder andere Rick Wakeman, Aynsley Dunbar en Tony Visconti zijn debuut opnam. De liefde bracht hem vervolgens naar België. Daar ging hij zich vooral bezighouden met het schrijven van gedichten, novellen en filmmuziek. Iemand die niet van stilzitten houdt dus.
Tucker Zimmermans Chautauqua is 's mans achtste cd. In de bijsluiter noemt de import-Belg de cd "my condensed philosophy of life". Oef, zo voel ik me nog dommer. Want ik kan er weinig chocola van maken, van zijn veertien filosofietjes. Erger is dat het me muzikaal niet kan overtuigen. Zimmermans Belgische companen spelen keurig, maar vooral nogal saai en braafjes. Zimmerman speelt in dezelfde afdeling als bijvoorbeeld Ray Wylie Hubbard en James McMurtry. Maar de muziek op deze cd mist het prikkeldraad dat deze heren doorgaans aanbrengen.
Over pakweg dertig jaar zegt iemand misschien dat Tucker Zimmermans Chautauqua een belangwekkende cd is. Dán zal ik me pas echt dom voelen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tucker-zimmerman/tucker-zimmerman-s-chautauqua/10477/
Meer Tucker Zimmerman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tucker-zimmerman
Deel dit artikel: