Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als het waar is dat Normaal de Lynyrd Skynyrd van de Achterhoek is, dan raad ik Bennie Jolink ten zeerste aan om vooral niet in een vliegtuig te stappen. Maar door op de nieuwe plaat Fonkel te openen met de ouderwetse rock-'n-roll in 'Wie an de Weg Wil Timmeren' is de vergelijking met Status Quo toch iets meer op z'n plaats. De plattelandse rockgroep bestaat ook minstens even lang als het Britse voorbeeld, dat eveneens niets wilt weten van stoppen.
Fonkel is, behalve gestoken in een oerlelijke hoes, een plaat waarin Normaal-zanger Bennie Jolink zijn speurtocht naar de roots van blues en country soms even opzij schuift voor oubollige rockmuziek, met de kneuterigheid en het carnavaleske waarmee de zingende boeren hun bekendheid verwierven. Of vrolijke songs als 'Ine uut de kantine' en 'Hee Zeg Hallo' net zo leuk zijn als de enige Engelstalige soloflop die Jolink maakte, ligt een beetje aan uw gevoel voor humor. Persoonlijk zou ik er een moord voordoen om hem nog zoiets als 'We'll Sweep out the Ashes in the Morning' van Gram Parsons (en Emmylou Harris) te horen zingen, zoals hij dus eens deed op het bedenkelijke Howling at the Moon.
Het fonkelnieuwe materiaal kent ook wel uitstapjes naar de country, tex-mex en blues, maar aan de oppervlakte is Fonkel toch meer het boerse Normaal van hitjes als 'Ik Bun Moar een Eenvoudige Boerenlul' en 'Mamma, Woar Is Mien Pils', maar dan ook wel iets volwassener, muzikaler en serieuzer.
http://www.kindamuzik.net/recensie/normaal/fonkel/8085/
Meer Normaal op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/normaal
Deel dit artikel: