• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Peter Rehberg: 20 Jaar Editions MEGO

MEGO bestaat twintig jaar. De tegenwoordig gekende doorstart van het label onder de naam Editions MEGO is iets jonger, maar des te meer zijn de platen die Peter Rehberg - inmiddels de enige gezagvoerder op het schip - uitbrengt synoniem voor avant-garde, topkwaliteit en onverschrokken diversiteit. Hoe doet hij dat, nota bene vanuit Wenen? KindaMuzik spreekt Rehberg en tekent diens Editions MEGO.

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 11 juli 2015

Ergens in het midden van de jaren negentig krijgen drie kerels het idee om vanuit de Weense technoscene te breken met de 4/4-beat en meer avant-gardistisch, avontuurlijk en baanbrekend werk uit te brengen. Ramon Bauer, Andi Pieper en Peter Meiniger beginnen MEGO. Bij hen verschijnen ijkpuntplaten als Endless Summer van Christian Fennesz en Sheer Hellish Miasma uit de koker van Kevin Drumm.

Merzbow, Jim O'Rourke, Mark Fell en Stephen O'Malley worden ook uitgegeven door MEGO, maar toch wil het niet helemaal perfect uitpakken. Een technisch zakelijke tegenslag zorgt ervoor dat het label moet stoppen. Rehberg, die wat eerder al bij MEGO betrokken was geraakt, kan dat niet verkroppen. Hij wil de geest van het label overeind houden en voorzetten. Daarom begint hij in 2006 Editions MEGO, dat de catalogus van MEGO meeneemt en de passie voor avant-garde voortdurend zal blijven koesteren, bovenaan fier hoog in het banier.

Géén hokje!
''Editions MEGO is geen genrelabel!'' Rehberg kan er niet tegen dat vanaf het prilste begin stickertjes met trefwoorden geplakt lijken te worden op de platen die MEGO uitbracht. En wel: laptop music. Onzin, want er verschijnt veel meer. En vele platen die met wat pijn en moeite onder die noemer kunnen worden gebracht, zijn in de studio met veel analoge instrumenten gemaakt.

Rehberg (1968) wil ook niet alleen techno uitbrengen. Of noise. Of freejazz. Hij kent nog het klappen van de echte subcultuurzweep van vroeger, pre-internet. De tijd waarin je scenes had en waarin mensen eigenlijk spontaan een genre uitplozen en uitdiepten. Daar hoorde ook doordenderen in één stroming of hokje bij. Daar had je je vrienden en je sociale habitat. Ergens lijkt het alsof Rehberg wil dat Editions MEGO dat veilige huis nu vertegenwoordigt, maar dan wel een heel grote woning, met vele kamers, een concertzaal, archief en designstudio.

Vrienden
Editions MEGO werkt daartoe vooral met veel vrijheid. Rehberg is weliswaar bijna elke wakkere seconde van de dag met het label bezig; hij runt Editions MEGO niet alleen. ''Ik teken geen artiesten voor het label, dus ik zou je niet kunnen vertellen wat de signing is waar ik het meest trots op ben.'' Zo werkt Rehberg niet. Hij verzamelt vrienden om zich heen. Mensen als O'Malley en O'Rourke. Zij hebben hun eigen sublabels, respectievelijk Ideologic Organ en Old News. Zij dragen artiesten of releaseplannen aan en samen diepen ze zo de catalogus van Editions MEGO uit.

John Elliot is verantwoordelijk voor de releases op Spectrum Spools en Mark Fell heeft zijn Sensate Focus. Plus: een van de meest in het oog springende sublabels is RecollectionGRM, waarop de elektro-akoestische experimenten van de Groupe des Recherches Musicales uit Parijs worden heruitgegeven. Hoe houd je dat bij? Door met curatoren te werken en door niet afgeleid te worden. Wenen is voor Rehberg een oase van rust. In Berlijn zou hij het veel te druk hebben met andere dingen dan het runnen van het label. Wenen brengt focus, juist omdat er geen scene is, zeker niet voor de muziek die op Editions MEGO verschijnt.

Familie
Rehberg is zelf ook muzikaal actief, als Pita en in Fenn O'Berg, KTL en Peterlicker. Hij cureert concerten en maakt muziek voor theaterstukken van onder anderen Gisele Vienne. Rehberg houdt continu ogen en vooral oren open. Hij is geen pater familias, maar een ware primus inter pares; een nucleus in een familie die eigenlijk geen kern of spil(figuur) kent. En de leden van die familie zitten misschien wel in hun eigen subculturen, zij hebben zelf ook die open ogen en oren. Samen maken zij Editions MEGO.

De familie zorgt voor een frisheid die één stempel voor Editions MEGO ver buiten de deur houdt. ''Er is geen signature sound. Dat is het hele punt. We brengen uit wat wij goed vinden. En er zijn nogal wat 'wijen'. Dus we vinden nogal veel verschillende dingen goed.'' Verrassingen zijn daarin niet uitgesloten, want wie had gedacht dat Stephen O'Malley een klassiek werk dat zes uur duurt, zou aandragen? Het is Rehberg allemaal even lief.

Passie voor het nieuwe
Zo komt Editions MEGO niet eens uit op 'het beste van twee werelden'; het label presenteert het beste van vele werelden. Toch vormt Editions MEGO ook een thuis. Niet als een universum, maar als een soort multiversum. Parallel stuiter je van de ene verbazing in de andere. De enige rode draad is dat Peter Rehberg ergens iets met de release te maken heeft, en dus zijn kwaliteitsstempel erop achterlaat. Toch nog een stempel dus, dat voor alles bestaat uit hartgrondige passie voor het nieuwe.

Daarover gesproken: ''Nieuwe albums... Ik moet even denken hoor. We brengen wel wat minder uit dan voorheen. Maar desniettemin, er komen nieuwe platen aan van Shit & Shine, Robin Fox, Heather Leigh, Anthony Chuld, Yves de Mey, HOX, Mark Fell, Klara Lewis, Cindytalk, COH, Pita, Jean Schwarz, Goodiepal, RD Zagar, Daniel Higgs en Thighpaulsandra.'' Alsof het de normaalste zaak van de wereld is - en dat is het voor Rehberg ook, hij noemt deze lijst immers al beknopt - laat hij daar glimlachend op volgen: ''Daarmee ben ik er wel tot volgend voorjaar.''

http://www.kindamuzik.net/interview/editions-mego/peter-rehberg-20-jaar-editions-mego/26103/
Meer Editions Mego op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/editions-mego