Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op 1 juli 1980 begint Peter Weening als muziekprogrammeur bij Vera. Precies vijfendertig jaar later doet hij dat nog steeds. In de tussentijd veranderde er uiteraard veel. Het clubcircuit professionaliseerde, stromingen als new wave of grunge kwamen en gingen, en bijvoorbeeld de house kwam op. Samen met vele vrijwilligers maakte Weening van Vera een internationaal vermaard maar bovenal eigenwijs podium voor de underground van de popmuziek, waar bands als U2, Nirvana of Slayer al speelden voordat ze wereldroem vergaarden.
De man die in al die jaren slechts een promille van al die optredens miste en nog steeds vooraan bij het podium staat, viert dit jubileum met - hoe kan het ook anders - een concert. Dat het publiek zijn nog altijd fijne neus voor spannende en relevante bands waardeert, blijkt uit een bomvol maar bloedheet Vera. De eer om het feestje muzikaal op te luisteren komt toe aan Reigning Sound, een van Weenings favorieten. Songschrijver van de band Greg 'Oblivian' Cartwright deed met de stomende garagepunk van Oblivians vaker de club aan; voor zijn andere groep Reigning Sound bleef het bij één vorig optreden.
De formatie uit Memphis verloochent zijn afkomst niet, want de bandleden voegen soul en r&b toe aan punk, en bevinden zich zo op plaat in rustiger muzikaal vaarwater dan Oblivians. Live is het vaak een stuk minder gepolijst. De zang van Cartwright is rauwer, het tempo van de songs gaat omhoog, de gitaren en het orgel klinken venijniger. En hoewel Cartwright zijn relationele verlangens en frustraties ook vanavond met ferme vocale uithalen niet onder stoelen of banken steekt, klinken de overige instrumenten toch net iets te veel binnen de lijntjes.
Het voordeel van die enigszins veilige koers is dat de buitengewone klasse van Cartwrights songschrijverschap snel komt bovendrijven. In een betere wereld had Reigning Sound al meerdere tophits op zijn naam gehad, zo blijkt keer op keer wanneer een schitterend refrein of fraaie melodie langskomt. Het lijkt alsof de band gewoon geen nummers van mindere kwaliteit op zijn repertoire heeft en de muzikale diesel komt, naarmate het optreden vordert, steeds meer op stoom.
Elk instrument kent zijn plek in de gevarieerde songs die soms tegen dreinende punk en dan weer tegen dampende soul en r&b aanhangen. Of bij momenten gewoon tegen beide. Het meest opvallend onopvallende bandlid is daarbij Dave Amels, die tamboerijn en orgel afwisselt of af en toe gewoon even niets doet. Hij metselt het geluid niet dicht met overdreven veel orgelgeluiden, een euvel waar veel andere toetsenisten nog wel eens aan lijden, maar pakt zijn juiste ogenblikken. Reigning Sound kent de kunst van het weglaten en dan ben je een uitstekende band. Eentje die ook een jubileumfeestje luister kan bijzetten.
http://www.kindamuzik.net/live/reigning-sound/reigning-sound/26088/
Meer Reigning Sound op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/reigning-sound
Deel dit artikel: