Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op zijn derde album schudt The Bony King of Nowhere al het overbodige van zich af. Wat overblijft, zijn uitgepuurde akoestische nummers die zijn doordringende klaagzangen ondersteunen.
Geen band meer, louter akoestische gitaar en zang, zelfs geen titel voor zijn album, dat simpelweg The Bony King of Nowhere heet. Gentenaar Bram Vanparys geeft zich op zijn nieuwe plaat helemaal bloot. Daarmee zet hij zichzelf in de eeuwenoude traditie van de troubadours. 'Lonesome Girl', een verhalend liedje van bijna vijf minuten, schreef hij zelfs in de Apennijnen, toen hij door Italië toerde. En voor de opnames van The Bony King of Nowhere trok Vanparys in z'n uppie naar een bungalow in het onooglijke Ardense dorpje Mirwart. Na twee dagen zwerven in de bossen begon het te regenen. Vanparys ging terug naar binnen en nam in één nacht het hele album op. Ter plekke ontstond ook het nummer 'Rain Falls Down on Mirwart'. Het getuigt van veel maturiteit en beheersing: dit is een plaat die je alleen kan maken als je al veel kilometers op de teller hebt staan.
Het is duidelijk dat Bram Vanparys een nieuwe start wil maken. Dat zegt hij ook letterlijk in het slotnummer 'On My Way Home': "I want to start a brand new life and forget all the things I have learned in the past." In interviews vertelt hij dat hij zich niet meer goed voelt in Gent en het liefst weer op het platteland gaat wonen - waar hij is opgegroeid.
Geen wonder dat Vanparys voor zijn liedjes 'nieuwe stijl' inspiratie vindt in de natuur. Maar ook in de liefde. Uit alles spreekt een getormenteerde ziel, begeleid door folky ritmes. Een zeldzame keer neemt de muziek het even over - 'Wild Flowers' heeft een mooi muzikaal intermezzo - maar over het algemeen dient de muziek alleen om de tekst te dragen. Zoek zeker niet naar een catchy riffje à la 'Taxidream'. Deze negen liedjes zijn gemaakt om bij te mijmeren, ze komen over je liggen als een warme deken. Het is op een bepaalde manier klassieke muziek, met veel gevoel gespeeld.
We zouden voor het gemak referenties kunnen opnoemen, maar laat The Bony King gewoon The Bony King zijn: een man met een gitaar die zingt over het leven.
http://www.kindamuzik.net/recensie/the-bony-king-of-nowhere/the-bony-king-of-nowhere/23336/
Meer The Bony King Of Nowhere op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-bony-king-of-nowhere
Deel dit artikel: