Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bellen en wazige vlekken: 2013 zag de derde plaat van Painted Palms, Forever; een ongevaarlijk, pretentieloos residu van de bijna oneindige nasleep van Animal Collectiveadepten. Schuim op een paarsgroen fluorescerende hekgolf. Nu is daar dan het vervolg: Horizons.
De beoogde wissel naar een eigen geluid pakt zacht gezegd behoorlijk ongelukkig uit. Het weinige eigens dat Forever nog te bieden had heeft plaats moeten maken voor gladde, primair gekleurde jeans, modieuze haardracht en banale beats. Meer: benepen jongetjeszang, glad geproduceerd toetsenwerk en een houterige swing die doet denken aan Hot Chip, uitgevoerd door glad geföhnde pubers met tegenzin. Die bovendien niets te melden hebben.
"(Yeah) After all this time, I can see what's mine" en "Don't let them get a hold on you", klinkt het op 'Control'. Plaatsvervangende schaamte op het gezicht van Kasabian, dat ook al vijf jaar niets relevants meer van zich heeft laten horen. Of Painted Palms hetzelfde lot beschoren is mag de tijd uitwijzen. Jammer zou het wel zijn, al was het maar omdat de wereld al meer dan genoeg heeft aan één Gardens & Villa. Dat is een andere manier om te zeggen dat de vuilstort aan overschot al hoog genoeg is.
http://www.kindamuzik.net/recensie/painted-palms/horizons/26462/
Meer Painted Palms op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/painted-palms
Deel dit artikel: