Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het woord 'attitude' gebruiken in de tweede zin van je bio, dat doe je niet zomaar. Most Unpleasant Men is dan ook een band die grossiert in bedachtzaamheid. Alsof de vier heren en dame willen benadrukken dat er al genoeg contingentie in de vaak jachtige wereld is, stroomlijnt de groep zijn geluid met vaste hand richting een plaats waar rust, vrede en balans heersen.
Met Most Unpleasant Men onderstreept het kwintet dat zorgvuldig te werk gaan geenszins hoeft te betekenen dat trefwoorden als 'saai' of 'slaapverwekkend' opkomen. Wel waren synthesizers en elektronische percussie meer dan eerder in de muziek rond. Die instrumenten zorgen voor een vernuftige, samenbindende factor en ze zijn de focus van nummers die naar één plek getrokken lijken te zijn, en alleen daar én in de hand van dit vijftal zo voor het voetlicht konden komen. Op dit album wordt dertien maal de eigengereidheid van de band geschetst en onderschreven, waarmee de keuze voor de plaattitel een volslagen logisch gegeven blijkt.
Most Unpleasant Men zit allesbehalve sidderend van angst achter het raam naar de boze en vreemde buitenwereld te staren. Had de band eerder al niet echt last van een gebrek aan ambitie, die attitude (nu ook in de Engelse zin gebruikt) vertaalt zich hier in een houding die zich laat omschrijven als 'de borst fier vooruit'. Dat uit zich in een koorddansact tussen de uren doorgebracht naast de platenspeler en het zelf op de planken staan om het eigen gezicht te tonen.
Geen misverstand: Most Unpleasant Men heeft overduidelijk gegrasduind in de muziekgeschiedenis. Zonder dat de band opzichtig knipoogt naar inspiratiebronnen, duiken Eels, Talk Talk, The Notwist en Phoenix op in het warme bad dat overloopt van zwierige arrangementen en een montere stemming. Most Unpleasant Men kanaliseert verrassende gekte (soms neigen teksten naar dada of surrealisme) en drukte van een hedendaagse metropool in een luisterrijke 'verhalenbundel', die zijn spanning en diepgang ontleent aan de geslaagde wisselwerking tussen het cerebrale, het emotionele en het fysieke, terwijl diezelfde elementen tegelijkertijd ook samenvallen, als een eigentijdse Talking Heads.
http://www.kindamuzik.net/recensie/most-unpleasant-men/most-unpleasant-men/23583/
Meer Most Unpleasant Men op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/most-unpleasant-men
Deel dit artikel: