Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ten tijde van het hoogtepunt van de roem van The Smashing Pumpkins - na de in 1995 verschenen, ietwat megalomane, dubbelaar Mellon Collie and the Infinite Sadness en voor de begin-van-het-einde-plaat Adore - kwam gitarist van dienst James Iha met de soloplaat Let it Come Down, die anders klonk dan men van James Iha gewend had willen zijn. Oké, anders dan de door Billy Corgan gedicteerde muziek op Mellon Collie and the Infinite Sadness waren de beide afsluiters 'Take Me Down' en 'Farewell and Goodnight' van Iha's hand en vielen op omdat ze allebei rustig het einde van iedere plaat inluidden. Op een vergelijkbare manier klonk Let it Come Down, een op country geënte plaat; al was daarbij de aandacht lastig vast te houden.
'Zij die het geluid hebben gemaakt, mogen het ook om zeep helpen', was ongeveer het argument van The Smashing Pumpkins voor de draak Adore. Zoiets moet James Iha ook bij zijn eerste soloplaat hebben gedacht. Geen gierende gitaren of subtiel gespeelde noten dwars door fel gitaargeweld, zoals hij dat bij de Smashing Pumpkins zo fijn kon. Nee, Let it Come Down was eigenlijk niet meer dan een, op een akoestische gitaar gespeelde, verzameling aan niemendalletjes. En alsof er in de tussenliggende veertien jaar niets is veranderd, maakt Iha op soloplaat nummer twee Look to the Sky van datzelfde laken nog een pak.
Want Look to the Sky gaat verder waar Let it Come Down ophield en net als diens voorganger zal die de aarde ook niet doen verschuiven. Of beter: naast twee mooie hoogtepunten, de uiterst knap in elkaar zittende nummers 'Waves' en 'The Who Knows Where', gebeurt er niet echt iets noemenswaardigs. En dat is wellicht het meest fascinerende aan Look to the Sky: twaalf nummers lang de verbazing dat de gitaarheld van de grote-Billy-Corgan-band, die al jaren de vaste waarde in de doorgaans komen-en-gaan-band A Perfect Circle is, en tussendoor met interessante platen van bekende vrienden meespeelt of produceert, zelf met zo'n uitgebluste, bijkans levenloze plaat komt. Jammer is dat. Kom op James Iha, laat alsjeblieft nog eens zien wat je ooit zo goed kon!
http://www.kindamuzik.net/recensie/james-iha/look-to-the-sky/23284/
Meer James Iha op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/james-iha
Deel dit artikel: