Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Bloed en andere lichaamssappen druipen uit de discografie van Fractional, maar niet op een goedkope shock horror-manier, maar meer in de vorm van lichtelijk sinistere erotiek van de soort waar pijn heel fijn is. En groots en meeslepend, bovendien. Heel veel verbazing wekt het dan ook niet dat de nieuwe plaat als titel de familienaam van Dracula heeft gekregen.
Fractional situeert zijn broken beats in ultracinemascope breedbeeldorkestraties waarin niet alleen machines het uitschreeuwen. Synthesizers glooien met veel gevoel voor dramatiek door romantische valleien en draperen een schier ontorsbare veloursdeken die een wurgende kneveling oplevert. Daaronder is het een drukte van belang in een industriële kruising tussen vrije stijl Grieks-Romeins worstelen, pornografische ontdekkingstochten en een rollercoaster aan gotische hints.
Op Tepes gaan dubstep en drum 'n' bass een onheilig en ondood huwelijk aan. Samen bijten en krassen ze de roombleke huidjes van een maagdelijke mengvorm van breakcore en soundtracks open. Adrenaline spat in het rond, maar in alle pompende actie, rollende spierbundels, gehijg en gekreun blijkt zowaar een narratief met kop, staart, onverwachte wendingen en catharsis te liggen. Liggen, dát is zo ongeveer het enige dat er niet bij is in deze hyperkinetische dollemansrit, fel en bloedrood. Als de kroniek van een opwindvogel voor tussen de lakens.
http://www.kindamuzik.net/recensie/fractional/tepes/26694/
Meer Fractional op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fractional
Deel dit artikel: