Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het was natuurlijk een superklapper: Prince op North Sea Jazz. Een van de grootste namen in de pophistorie voegt zich bij het rijtje grootheden waarmee het festival het publiek al jaren op zijn wenken bedient. Om half twee in de nacht van 8 op 9 juli trapt de artiest met zijn The New Power Generation de reeks van drie optredens af met Jimi Hendrix' 'Purple Haze'.
Het is niet Prince zelf die de vocalen voor zijn rekening neemt, het is een van de zangeressen uit zijn begeleidingsband. De kleine man begeleidt in het donker op gitaar. De cover zet de toon voor de rest van het optreden; het voegt niets toe aan het origineel en knalt met een bombastisch stadiongeluid op hoog volume de zaal in. Mensen uit het publiek tweeten dat de geluidsman wat hen betreft ontslagen mag worden.
De popster vervolgt met eigen werk en scandeert veelvuldig "North Sea", terwijl felle schijnwerpers de ogen doen dichtknijpen. De kleine man is duidelijk blij dat hij op het festival speelt. Na een tijdje maakt hij ruimte voor een laagdrempelig soulniemendalletje van Esperanza Spalding, de gelukkige eigenares van een Grammy voor Best New Artist. Dat er gastoptredens zouden zijn lag natuurlijk in de lijn der verwachting, maar of deze de show nu goed doen valt te betwijfelen. Verschillende ogen op de tribunes vallen dicht, de slaap overwint het van de muziek.
Pas in de tweede helft krijgt het optreden écht vaart, met name door de setlist, waarin The Artist teruggrijpt naar de jaren tachtig met 'Controversy', 'Purple Rain' en 'Kiss'. Hoewel het geweldig is de nummers live te horen, ligt de sound ver van de originele versies. Het hitsige gitaartje van 'Kiss' is niet meer dan een geluidssample en de droge drums zijn vervangen door bombast. De geilheid heeft plaatsgemaakt voor opsmuk.
Maar was het optreden slecht? Nee, Prince blijft een autoriteit in zijn genre, ondanks dat hij al jaren, op jazz/funkalbum N.E.W.S. na, niets opzienbarends meer heeft uitgebracht. Met zijn hoge hakken dartelt hij over het podium, het publiek bespelen kan hij nog steeds als geen ander. De presentatie is groots en energiek, onder een geweld van licht.
Het is meezingen, klappen, met mobieltjes zwaaien in het donker, dansen met confetti in het haar. Het eerste van het drietal optredens van deze geweldige muzikant mag gezien worden als een afsluiter van North Sea Jazz zoals er maar weinig waren.
Foto van Scott Penner uit 2008 (cc)
http://www.kindamuzik.net/live/prince/prince/21817/
Meer Prince op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/prince
Deel dit artikel: