• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Eurosonic 2008, dag 2

Een drukke tweede dag, met rock, dance en straatoptredens.
11 januari 2008, Diverse locaties, Groningen

Tekst: Bart Breman en Hans Vrijmoed

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 15 januari 2008

 
Het Britse The Heavy brengt op de vroege vrijdagavond een dampende bak soulrock in de betere Amerikaanse traditie. Maar het is Engels, dat hoor je aan het onvervalste accent en het typisch afgemixte geluid dat Huize Maas in wordt geslingerd. The Heavy doet het niet onaardig, het groovet best lekker en vooral de bijzonder charismatische frontman vervult zijn voortrekkersrol met verve. Hij laat de zaal huilen als wolven en er ontstaat zowaar een vroeg feestje. Maar om nu te zeggen dat The Heavy dé te volgen act voor dit jaar moet zijn gaat te ver. Daarvoor is de muziek te vrijblijvend en gewoontjes, de energieke pogingen van de frontman ten spijt. (BB)

In de bovenzaal van Simplon staan er uiteindelijk ongeveer twintig man bij Mit; een Duits electrio dat enorm pakkend klinkt, maar vanwege de supernerdy en introverte uitstraling waarschijnlijk weinig hipsters trekt. Het is bovendien veel te vroeg op de avond om te dansen. Op het podium staan een drumstel en verschillende losse trommels, laptops en andere apparaten. De effecten over de stem van de zanger zijn soms too much, maar muzikaal gaat het regelmatig richting Infadels. (HV)

Beneden bij Slagsmålskluben is het wél feest en staat er een new-rave partygirl met cheerleaderpompoenen te zwaaien. Ze deelt confetti uit en strooit het over iedereen uit - inclusief de band. Dit zestal stond ook op donderdagavond geprogrammeerd en valt op vrijdag in voor Ladyhawke. De mannen staan te freaken achter de knoppen, joysticks en andere apparatuur. Vooral de bebrilde jongen in het midden - en de presentator van de band - gaat net zo hard los op deze Nintendo-rave als de voorste rijen hipsters en ander nachtvolk, hoewel het tussen elf en twaalf nog steeds te vroeg is voor de juiste nachtclubsfeer. (HV)

The Bloody Beetroots zijn hip in blogland vanwege hun remixen voor onder andere Timbaland en Goose. De presentatie is in Groningen alvast geslaagd: Spidermanmaskers en shirts met opdruk 'Fucked From Above 1985'. Het Boys Noiz-achtige stampwerk en de epilepsie-triggerende lichtshow maken het helemaal af. (HV)

De electrodiva Robyn scoorde als achttienjarige een grote hit met 'Show Me Love' en lijkt tien jaar later heel wat geloofwaardiger. Ze is in ieder geval veelzijdiger dan haar nieuwe Top 40-hit. Ze opent haar set met een ragganummer, met bijbehorende vocalen. Of ze de hype waarmaakt is onbeslist; de hoofdprijs gaat naar landgenoten Slagsmålskluben. (HV)

De muziek van Mugison in Huis de Beurs roept instant visioenen op van desolate snelwegen en mysterieuze moerassen in Mississippi. Mugison [foto boven] is echter geen Amerikaanse redneck, maar een bebaarde IJslandse bleekscheet. Samen met zijn kompaan, die hij grappend als zijn opa voorstelt, zet hij een ontwapenend mooie en ontroerende show neer. De hortende en stotende folkblues rammelt net zo lekker als Tom Waits in zijn beste dagen en is net zo aangenaam bizar als Captain Beefheart in een jolige bui. (BB)

De rij voor de ingang van Vera is op de vrijdag wel ontmoedigend, maar ineens beginnen de bezoekers naar binnen te stromen. Op het podium staat het Engelse Chrome Hoof: een bont gezelschap van negen à tien mannen en vrouwen in zilveren capes, met een voodoopriesteres als zangeres. Hoe vaak zou er een fagotspeler op dit podium hebben gestaan? De spacefunk van de Britten is overweldigend, al kan dat ook aan het juiste tijdstip, de zaal en het alcoholpromillage liggen. Want trekt men dit ook op een nuchtere dinsdagavond? (HV)

De Brusselse rattenkoppies van The Tellers [foto boven] maken muziek die klinkt alsof The Libertines op een brakke zondagmiddag aan het repeteren zijn. De semi-akoestische liedjes beschikken over een fikse dosis hitpotentieel en blijven direct rondzingen in je hoofd. Het nadeel is echter dat de verschillende liedjes toch wel verdacht veel op elkaar gaan lijken. The Tellers kunnen één ding heel goed, zou je kunnen zeggen. Ze doen zo verdomd leuk The Libertines na. (BB)

Het volgende Next Big Thing heet Pete and The Pirates [foto links] uit, jawel, Engeland. De verzamelde Britse muziekpers hangt kwijlend rond in de Muziekschool en dan weet je eigenlijk al precies wat je te wachten staat. Pete en zijn piraten produceren onmiddellijk meezingbare en o zo hitgevoelige rock. De band is in feite een net iets fellere en punkerige versie van The Kaiser Chiefs, met hetzelfde potentieel. De koortjes, de riffjes en de branie; het klopt allemaal perfect. Dat de band waarschijnlijk net zo kort houdbaar is als veel van zijn genregenoten doet er weinig toe. Want tegen die tijd staat er ongetwijfeld weer een nieuwe Next Big Thing klaar. (BB)

Ook bij Reverend & The Makers [foto bovenaan] mag het woord 'HIT' met hoofdletters worden gespeld, al was het alleen om de enorme rij bezoekers die voor Huize Maas te wachten staat. En wat doet Reverend Jon McClure als je eindelijk binnen bent gekomen? Juist, hij gaat naar buiten. Met de woorden "Want more? Outside in two minutes", wandelt de frontman doodleuk door het publiek heen naar de uitgang om solo nog een toegift in de kou te spelen. Hij neemt driekwart van de zaal mee naar buiten en in een kring van dolenthousiast publiek maakt hij op de Vismarkt zijn zegetocht compleet.

Want een zegetocht is het. De band zet de ultracoole punkfunkdisco loeistrak neer en Huize Maas ligt binnen de kortste keren zwetend en dansend aan de voeten van de Britten. De überdansbare muziek van Reverend & The Makers zorgt voor een groot feest en een hoogtepunt van het festival.

De toegift buiten is de kers op de taart en misschien nog wel meer. Want de rijen voor de podia worden elk jaar langer en iets leuks bekijken wordt steeds moeilijker als je niet over het juiste polsbandje beschikt. Reverend Jon heeft in elk geval de beste oplossing gevonden om iets aan die ellende te doen en iedereen de kans te geven om leuke muziek te zien. Word niet boos als je niet naar binnen kan, maar heb geduld. Jon komt vanzelf naar buiten toe. (BB)

http://www.kindamuzik.net/live/noorderslag/eurosonic-2008-dag-2
Meer Noorderslag op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/noorderslag