Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"It's still not raining!", zegt Mika. Een terechte opmerking voor een dag waarop Nederland tot over de rand lijkt te worden overspoeld met regenwater. Net voor het concert van de uit Engeland afkomstige zanger in het Westerpark, stoppen de buien.
Wat Mika lukt, is uniek; een Europese monsterhit met 'Grace Kelly', overladen met prijzen en week na week in bijna uitverkochte concertzalen en voor volle velden van festivals staan. Terwijl de 25-jarige zoon van Libanees/Amerikaanse ouders nog maar één album, Life in Cartoon Motion, heeft gemaakt. In Amsterdam hebben zich ook duizenden mensen verzameld die zijn nummers kunnen meezingen.
Het zijn echte feel good popliedjes die Mika heeft geschreven voor drums, bas, gitaar, keyboard én strijkers. Die violen zorgen voor de extra lichte hysterie in de nummers over dikke vrouwen ('Big Girl (You Are Beautiful)') en lolly's ('Lollipop'). Een hele entourage laat hij op het podium meedeinen; vrouwen met veren of in roze konijnenpakken, een tapdansende astronaut en een buigzame acrobaat in een strak pakje.
Het optreden van Mika is een revue. Of beter gezegd: een circusoptreden met een prima begeleidingsband. De show waarin Mika letterlijk als clown in de spotlight staat is zo overdreven dat je er ook schaamteloos om mag giechelen. Hij is een glamourpoes die de popscene persifleert. Op het podium staat hij met een dikke middelvinger naar de alsmaar afwijzende platenmaatschappijen en zingt hit na hit. Die opgestoken vinger is ook bedoeld voor de critici die hem er telkens van betichten een slechte kopie van Freddie Mercury te zijn.
Mika is zeker net zo nichterig en theatraal als Mercury. Hij is in glimmende legging ook net zo sexy als Robbie Williams en hij kent zijn danspasjes net zo goed als Justin Timberlake. Mika zingt vooral ontzettend goed met voornamelijk die herkenbare kopstem zoals, inderdaad, die van Mercury. Maar zijn optreden lijkt daardoor niet alleen maar op jatwerk van Queen. Dat dunne, ijle stemgeluid doet ook denken aan de jaren tachtig van Bronski Beat en Prince. En ach, dan is 'Just Can't Get Enough', een cover van Depeche Mode gezongen met die falsetto, helemaal toepasselijk voor de sfeer waarin alles moet kunnen.
Hij brengt met zijn band de klamme regenjassen op dat doorweekte veld aan het springen. Mika doet er alles voor. En bij de uitgang begint het weer te regenen.
http://www.kindamuzik.net/live/mika/mika/17198/
Meer Mika op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mika
Deel dit artikel: