• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Opgezwolle zoekt het bij zichzelf

Wie kan het nog ontgaan zijn de laatste weken? Eigen Wereld, de derde plaat van hiphopband Opgezwolle is ingeslagen als een bom en staat hoog in de album top-50. Daarnaast regent het lovende recensies op onder meer State en KindaMuzik. Het Parool kwam ook nog eens met een jubelverhaal en een beoordeling van vijf sterren. Redenen genoeg om de band eens aan de tand te voelen.

Tekst: Eric van Splunter

Beeld: Inge Schoutsen

Publicatiedatum: 19 februari 2006

Al kan succes natuurlijk geen kwaad voor de sfeer, op de persdag in het Amsterdamse Sofitel blijkt al gauw dat Rico, Sticks en Delic er totaal niet mee bezig zijn. Terwijl Delic en Sticks aan de ene kant ondervraagd worden, zit Rico er in de andere hoek van de bar zeer relaxed bij. Een biertje en een sjekkie en we beginnen. Het is niet aan hem te zien dat dit al ongeveer zijn twintigste interviewtje is vandaag. Positieve verhalen zoals het verhaal in Het Parool heeft hij al de hele dag lang te zien gekregen. Moeilijk om er bescheiden bij te blijven? “Welnee,” lacht Rico, “het voelt goed, maar we hebben absoluut geen moeite om gewoon te blijven. We wonen rustig in Zwolle. We kennen elkaar al jaren en de mensen kennen ons. Niemand gaat ons daar nog lopen ophemelen. De ophef wordt toch vooral in 'het westen' gemaakt.”

Het zijn toch vooral dit soort thema's - gewoon blijven in Zwolle, inspiratie bij jezelf zoeken - die weer opduiken op Eigen Wereld. En al lijkt het perspectief van de rappers breder te zijn geworden, toch is 'het oosten versus het westen' nog niet helemaal verdwenen, zo lijkt het. “Ha, ik voel waar je heen wilt, maar dat is niet zo. In het begin voelden wij dat er zo gereageerd werd uit Amsterdam en zo omdat we uit Zwolle kwamen, maar dat werd later toch echt door ‘het westen’ en de media in stand gehouden, niet door onszelf.”
Rico spreekt nuchter en ontspannen. Op de vraag of de groep druk heeft gevoeld door het idee dat heel veel mensen uitkeken naar de derde plaat, moet hij ook alweer nee antwoorden. “Als we daardoor druk hadden gevoeld van de fans of van Kees De Koning (labelbaas bij Top Notch; red.) hadden we na een half jaar wel weer wat uitgebracht, maar het heeft ruim twee jaar geduurd. We hebben de plaat ontspannen afgesloten. De druk kwam volledig van onszelf.”

Geen extra snoepjes
Rico doet een boekje open over het ontstaan van Eigen Wereld: “De tracks ontstonden vanzelf en langzamerhand werden ze één geheel. Het is dus niet zo dat we gingen zitten en zeiden 'kom, we gaan nu een album over dat en dat maken'. De titel van het album is dan ook pas later bedacht.” Hoe werkt het in de praktijk, wanneer is een track goedgekeurd? Als het twee tegen één is? “Over flow en techniek moeten Sticks en ik tot een compromis komen. Nooit over teksten uiteraard. De muziek is puur Delics ding. Soms komen we er echt niet uit. Er zijn dan ook zes of zeven tracks op de plank blijven liggen.”
Eigen Wereld is behoorlijk lang. Geen reden om net als bij Vloeistof een paar tracks als extra snoepjes erbij te doen? “Op Vloeistof stonden meer tracks die ook op zichzelf konden staan als partynummer. Zo ontstond ook het idee om de Brandstof-cd erbij te doen. Die nummers pasten niet zo bij de rest. Eigen Wereld is veel meer één geheel. Alles hoort bij elkaar; er staan ook geen singles op.” De ontwikkeling ten opzichte van Vloeistof is wat Rico betreft vooral tekstueel. “We zijn een paar jaar ouder, en dat hoor je. De teksten zijn wat persoonlijker en meer volwassen.” Zo lijkt de plaat inderdaad verklaard in een notendop. Een muzikaal en qua sfeer zeer coherent album vol beats voor de nekspieren, donkere schurende bassen, vervreemdend werkende geluidsfragmenten en instrumenten en bovenal twee rappers in bloedvorm die de wereld om zich heen bekijken en bespreken.

Zieke hondjes
2006 dreigt andermaal een Zwols jaar te worden met onder meer een nieuwe Opgeduveld (samenwerking tussen Opgezwolle en de Rotterdamse rapgroep Duvelduvel; red.) en een nieuwe soloplaat van Sticks, Fakkelteit. Er is geen concurrentie, zo zeggen de heren. Toch is Rico het met me eens dat een felle competitie goed is voor de hiphop in Nederland. “Ja, maar wij noemen geen namen. We kijken naar onszelf. We zijn aardige jongens.” En de soloplaat van Rico? “Eh, in 2013? Nee, geen idee, ik ben er niet mee bezig. Je merkt het wel als het zover is.”

Vlak voordat de tijd erop zit komt ook Delic nog even bij ons zitten. Hoewel hij toch niet kan ontkennen een neus voor hiphopbeats te hebben, blijkt hij het genre verder niet erg te waarderen. “Ik hou helemaal niet van de meeste rap. Saai en voorspelbaar.” De houdbaarheid van rappers blijkt vaak niet zo lang te zijn. Waar zien de heren zichzelf over tien jaar? “We plannen niks en bekijken de dingen van dag tot dag. Misschien blijf ik raples geven. Misschien maak ik Windesheim (hogeschool in Zwolle; red.) ooit nog af”, aldus Rico. “Ik blijf iets doen in de creatieve hoek en anders open ik een crèche voor zieke hondjes”, lacht Delic melig.

http://www.kindamuzik.net/interview/opgezwolle/opgezwolle-zoekt-het-bij-zichzelf
Meer Opgezwolle op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/opgezwolle