Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De eerste editie was een ongehoord succes dat gevolgen had voor het Spaanse festivallandschap. Benicàssim was het eerste festival in Spanje op die schaal, en het jaar erop waren overal in Spanje dergelijke evenementen te beleven, hoewel geen van alle kon tippen aan de strakke organisatie van FIB. Het festival evolueerde mee met de Maravillas Club, die gestaag uitgroeide tot dé underground-hotspot van het bruisende Madrileense uitgaansleven. Zoals de pure indierock en -pop die in de club werd gedraaid en gespeeld steeds meer werd uitgebreid met underground dance-stromingen als drum&bass, big beat en techno, zo verbreedde ook het programma van het driedaagse evenemnt aan de Spaanse oostkust. Dat tweede jaar kwamen Chemical Brothers en Orbital naar het dorp aan de Levantkust, waarmee de interesse was gewekt van duizenden Spaanse clubbers die het tot dan toe op grote feesten hadden moeten doen met die typisch Spaanse "bacalao" (letterlijk: kabeljauw, een aanduiding voor de Spaanse variant van commerciële clubmuziek). Maar het was nog steeds indie dat de hoofdmoot van het festival vormde: The Jesus & Mary Chain kwamen terug, met in hun kielzog indiekopstukken als Stone Roses, Lush, Garbage en Shed Seven.
In 1997 waren de clubpoppen echter aan het dansen: met Chemical Brothers, Autechre, Jedi Knights, Coldcut, Dimitri From Paris, Herbert, Slam, Dave Angel, Basement Jaxx en Motorbass was er geen houden meer aan wat betreft elektronische muziek, terwijl ook de gitaarprogrammering ijzersterk bleef met o.a. Teenage Fanclub, Echobelly, The Divine Comedy, Suede, Dinosaur Jr., Blur, Pavement en Veruca Salt. Het aantal podia vermeerderde, de bezoekersaantallen stegen naar ongekende hoogten en de euforie bij zowel pers als publiek was enorm. Toonaangevende Britse, Europese en Amerikaanse bands hielden speciaal een week vrij in augustus voor het geval ze geboekt zouden worden, en FIB werd international gezien als een van dé festivals van Europa.
Inmiddels heeft iedereen van DJ Shadow tot Tortoise, van Björk tot Goldie, van Daniel Johnston tot Massive Attack en van Radiohead tot Low er gespeeld, en is FIB aan haar tiende editie toe. Dit jaar is de line-up opnieuw om je vingers bij af te likken. Ga maar na: Air, Einstürzende Neubauten, Felix Da Housecat, Lambchop, Lou Reed, The Dandy Warhols, Franz Ferdinand, Belle & Sebastian, Märtini Brös, Pet Shop Boys, Armand Van Helden, Brian Wilson, Kraftwerk, Scissor Sisters, The Shins, Thomas Morr, Wire, het is maar een greep uit het duizelingwekkende aanbod. Deze jubileumeditie is tevens de eerste keer dat het festival over niet drie maar vier dagen verspreid wordt, en dan is er ook nog een voor- en afterparty.
Natuurlijk is er naast ontiegelijk veel muziek nog veel meer te zien op FIB Heineken 2004. Zo zijn er modeshows van jonge Spaanse ontwerpers, er is een festival van korte films (Spanje heeft een enorme traditie op het gebied van korte films), er vinden theatervoorstellingen plaats, dansvoorstellingen, er wordt multi-mediale kunst vertoond en er worden cursussen gegeven in allerlei disciplines als striptekenen en grafisch animatie, radio, kostuumontwerp en filmmaken. Deze cursussen zijn bovendien uniek in Europa, want FIB is het enige grote zomerfestival waar dit gebeurt.
Het is eigenlijk te veel om op te noemen, en ongetwijfeld ook te veel om allemaal mee te maken. En dan vindt het ook nog allemaal plaats in een dorp aan de! Middellandse! Zee! Eén ding is in ieder geval zeker: wie zich op FIB 2004 nog verveelt moet dringend naar een psychiater, die ongetwijfeld ook praktijk zal houden op het festivalterrein. KindaMuzik gaat erbij zijn, jij ook?
http://www.kindamuzik.net/achtergrond/709/fib-2004-de-voorbeschouwing/6472/
Meer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/709
Deel dit artikel: