Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tom Brosseau heeft al een aantal overgevoelige meesterwerkjes op zijn naam staan, met als laatste wapenfeit het desolate Empty Houses Are Lonely. Ook nieuweling Cavalier is kaal in muziek, maar o zo rijk in zang. Al eerder werden de kraakheldere vocalen van de jonge Amerikaanse singer-songwriter vergeleken met namen als Damien Rice en Jeff Buckley, maar het is toch eerder 'de vader van', Tim Buckley, die het dichtst in de buurt komt.
Brosseau zelf gaat liever nog verder terug in de popgeschiedenis en linkt zijn liedjes aan folksongs uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Op deze plaat laat hij zich bijstaan door John Parish, die eerder al werk van Patti Smith en Eels produceerde. Parish pakt daarnaast een aantal instrumenten in de hand en begeleidt Brosseau daarmee op subtiele en uiterst spaarzame wijze, in een stel pareltjes.
Zo komen de pianoklanken in My Heart Belongs to the Sea als golven over je heen, nadat Brosseau je met zijn zuivere zeemeerminnenzang het water ingelokt heeft. Want vrouwelijk, vibrerend en sereen, zo klinkt Tom Brosseau. Daarmee weet hij je ook in Kiss My Lips, met Parish op de basgitaar, moeiteloos te verleiden. Na tien dichterlijke nummers, troostend in alle soberheid, zou je de man inderdaad wel kunnen kussen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tom-brosseau/cavalier-5966/16529/
Meer Tom Brosseau op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tom-brosseau
Deel dit artikel: