Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als de hihats op het album klinken als een rammelend dienblad vol met koffiekopjes, dan mag je niet snel Dave Grohl de schuld geven. Nee, de vinger gaat naar Brian Gardner die het langverwachte debuut van supergroep Them Crooked Vultures heeft geremasterd. Een opgeslokt geluid dat niet snel losbarst, hoe tof de plaat ook is. En dat is jammer, want deze wake-up call van Them Crooked Vultures was meer tot zijn recht gekomen met kristalhelder geluid.
Misschien had het luisterpubliek zo'n plaat nodig. De mensen werden een beetje Jack White-moe, de laatste echt goede supergroep die bestond waren The Travelling Wilburys uit de jaren tachtig en het huidige jaar is ook geen mijlpaal in het nieuwe millennium. En dan komen Josh Homme: de underdog in hedendaagse rockmuziek, en Dave Grohl: een levende messias door zijn onvergetelijke werk met Nirvana. Beiden zitten nu in bands die niet zouden bestaan zonder Led Zeppelin, wiens John Paul Jones deel uitmaakt van Them Crooked Vultures.
Led Zeppelin had al roots in de bluesrock, nu combineren Them Crooked Vultures dit met de lome stonerrock van Homme's Queens of the Stone Age en aan het einde van de plaat met psychedelica. Eigenlijk doen ze dus niets nieuws. Maar Homme speelt gruwelijke killerriffs ('Elephants'), Grohls energieke drumwerk is te herkennen uit duizenden ('No One Loves Me & Neither Do I') en Jones' ritmewerk zorgt voor de broodnodige oude bluesboogie ('Scumbag Blues').
Het zelfgetitelde album blijft wél een supergroepplaat. De muzikanten neigen sneller naar jammen dan naar 'echte nummers' schrijven; ze improviseren veel en rekken de nummers extra lang. Zelfs de clichés van een gekke bandnaam en rare titels van nummers kloppen. Dat moet je óf door de vingers kunnen zien óf gewoon enorm waarderen.
Them Crooked Vultures creëerden een hype en een drang naar hun muziek die er zonder de slimme marketing en hun status als individu's nooit was geweest. Is die hype dan ook waargemaakt? Ja. Hoewel het album te lang duurt en te veel overbodige nummers bevat, is deze van een zodanig goede kwaliteit dat het nog op tijd is voor de eindejaarslijstjes. De verering van drie muziekhelden die het niet nodig hebben, is begonnen. Them Crooked Vultures maken een mager muziekjaar, gelukkig, iets vetter.
http://www.kindamuzik.net/recensie/them-crooked-vultures/them-crooked-vultures-4390/19436/
Meer Them Crooked Vultures op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/them-crooked-vultures
Deel dit artikel: