Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Iedereen die RJD2 wel eens aan het werk heeft gezien met zijn draaitafels moet het beamen: wat een virtuoos! Alsof het niets is mixt hij met vier draaitafels. RJD2 maakt naam als dj bij het Def Jux-label, thuis voor de betere hiphop van El-P, Murs en Aesop Rock.
Zijn soloplaten zijn een aangename en welkome voortzetting van het pionierswerk van DJ Shadow: instrumentale hiphop met slimme samples en soulvolle melodieën. Maar RJD2 raakte kennelijk uitgekeken op zijn eigen stijl. Hij wilde wat anders. Een popplaat, met echte liedjes.
Een beatmaker die plotseling liedjes gaat zingen, dat is net zoiets als een slager die op een dag besluit gebakjes te gaan verkopen. Maar waarom zou hij het niet kunnen? Toch is The Third Hand bepaald geen onverdeeld succes. Belangrijkste oorzaak: RJD2’s stem is flinterdun en weinig karakteristiek.
Opvallender is eigenlijk nog wel dat ook de producties achterblijven bij wat we van hem gewend zijn. Is werken met minder samples en meer echte intrumenten hem tegengevallen? Is het toch wel erg anders om indiepop te maken?
De zelfverzekerde knip-en-plak-virtuoos is getransformeerd in een bijna schuwe liedjesschrijver. De enige overeenkomst tussen dit album en de succesvolle platen Deadringer en Since We Last Spoke is een warme, soulvolle ondertoon. Waar dat in zijn eerdere werk juist de charme van RJD2 was, maken ze The Third Hand juist weeïg.
Dat betekent niet dat The Third Hand meteen de prullenbak in mag. Opener 'You Never Had It So Good' is een geslaagde, open popsong, 'Beyond the Beyond' heeft de stevige bite die het album verder te vaak mist. Het is te hopen dat The Third Hand een uitstapje blijkt en dat RJD2 voor zijn volgende plaat gewoon weer terugkeert naar zijn leest.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rjd2/the-third-hand/15209/
Meer RJD2 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rjd2
Deel dit artikel: