Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Pat Green komt uit Texas en volgens zijn website kwam zijn vorige album Three Days op nummer zeven binnen in de Billboard Country Album Charts, om daarna door te stijgen naar de eerste plaats. Er zijn dus mensen die zijn muziek mooi vinden. Verder valt op zijn website te lezen dat drie van zijn concerten in Houston in totaal door meer dan 134.000 mensen werden bijgewoond. Er zijn dus heel véél mensen die zijn muziek mooi vinden.
Ik behoor niet tot die mensen, als ik moet afgaan op zijn laatste album, Wave to Wave. Het is namelijk één van de meest clichématige en gladgestreken platen die ik de afgelopen jaren heb gehoord. Niet creatief, gedateerd en tekstueel huiveringwekkend. Pat Green zou muzikaal gezien het broertje van iemand als Shania Twain kunnen zijn. En dat bedoel ik niet als compliment. Stel je de country-versie van Bryan Adams voor en je komt aardig in de buurt. Maar in Texas vindt men het klaarblijkelijk mooi en zo te horen zal het er in Nashville ook als zoete koek in gaan. Pat Green maakt precies het gladde werk dat men daar zo mooi vindt.
Ik kon weinig tot geen lichtpuntjes ontdekken op dit werkje. Ja, het laatste liedje is nog enigzins acceptabel, al is dat onder het motto 'in het land der blinden is eenoog koning.' Dat laatste liedje wordt echter gevolgd door een hidden track, die mij er toe aanzette dit plaatje zo snel als mogelijk was uit mijn cd-speler te verwijderen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pat-green/wave-on-wave/6214/
Meer Pat Green op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pat-green
Deel dit artikel: