Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Deze getalenteerde en gestudeerde jongeman uit New Orleans vliegt in 2015 definitief onder de vleugels van Pokey LaFarge vandaan, de man met wie hij regelmatig op een double bill speelde in Nederland en België. Zij zijn met elkaar verwant, deze heren, net als ze dat zijn met chanteuse Meschiya Lake. Allen putten uit oude, zuidelijke jazz- en bluesvormen met een zwaartepunt op de traditie van The Big Easy, New Orleans dus.
Winslow-King heeft wel degelijk een eigen plekje onder de brandende zuidelijke zon. In tegenstelling tot de fellere LaFarge en Lake, met hun priemende vocalen, is Winslow-King gezegend met een warme en ontspannen stem. Hoe de trompetten ook toeteren en de tuba's ook zuigen, Winslow-King blijft de beschouwende melancholicus. Enige uitzondering is de stompende Mississippipunk van 'Swing That Thing'.
Everlasting Arms is een fraaie americanaplaat in de meest pure zin. Niet met van die slepende, saaie countryrock, maar vol genres en stijlen. De geest van Levon Helm en The Band waart zelfs rond. Luister maar naar 'Graveyard Blues', en daarna naar 'The Night They Drove Old Dixie Down'. Beter nog: zoek Winslow-King binnenkort op, want hij staat in menig feestzaal.
http://www.kindamuzik.net/recensie/luke-winslow-king/everlasting-arms/25616/
Meer Luke Winslow-King op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/luke-winslow-king
Deel dit artikel: