Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vorig jaar leverde Larkin Grimm met het album Harpoon een prima verzameling kale folksongs af die bij elkaar worden gehouden door eigenaardige stemvibraties en akelig nihilistisch gepluk op een matig gestemde akoestische gitaar.
Een snelle tournee langs Nederlandse en Belgische zaaltjes en huiskamers toonde dat Grimms lieflijke free folk nog meer omhelst dan alleen angstaanjagend heksengelach en gefrunnik met gitaarsnaren. Ze blijkt op wonderlijke wijze haar conservatieve roots uit de bergen te vermengen met stadse creativiteit, iets dat nog niet helemaal goed naar voren komt op haar stille solodebuut.
Met The Last Tree maakt Grimm een grote stap voorwaarts en raakt ze makkelijk de top van de boom die free folk heet. De top waar ook Joanna Newsom en Devendra Banhart vertoeven. Het album is een buitengewoon warme plaat, waarop ook familieleden en bevriende muzikanten als Lara Polangco een prominente rol hebben. Dankzij dit gezelschap wordt het sprookjesachtige klankentapijt flink aangedikt. Voor de gelegenheid probeert Grimm nu eens niet alle stemfrequenties uit, waardoor de zweverige luisterervaring op zijn zachtst gezegd ook erg aangenaam is.
Larkin Grimm heeft met dit dromerige hoorspel een mijlpaal in de neo-folk gemaakt. Het indrukwekkende The Last Tree is lichtjes vergelijkbaar is met het baanbrekende The Milk-Eyed Mender uit 2004 van Joanna Newsom en bewijst opnieuw dat free folk de meest interessante en vernieuwde stroming binnen de popmuziek is van de - pak hem beet - afgelopen tien jaar. Vanaf nu kan niemand nog om free folk heen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/larkin-grimm/the-last-tree/14311/
Meer Larkin Grimm op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/larkin-grimm
Deel dit artikel: