Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Overuren draaiende ruitenwissers, drijfnatte asfaltstroken en beukende windvlagen. Zie hier het decor voor een eerste luistersessie van de uiterst melancholische nieuwe plaat van King Me. "Rain falls down on me,” klinkt het triestig uit de mond van zanger Michael Milo. Prompt begint het hemelwater nóg harder op de voorruit te kletteren. Om al even droefgeestig van te worden als van inspirator Will Oldham.
Begrijp me niet verkeerd, dat is zeker geen diskwalificatie van Guide Down. De band uit het Overijsselse Deventer bracht twee jaar geleden met Happy Happy al een puike plaat uit, met een dikke knipoog naar Jaap Boots. De muziekjournalist riep in 2002 King Me immers uit tot grootste kutband van het jaar, vanwege de zwaarmoedigheid. Als vervolgknipoog werd de thuisstudio omgedoopt tot de Jaap Boots Loods. Over humor en zelfrelativering valt dus weinig te klagen.
Groot en beroemd zal de band waarschijnlijk nooit worden, maar muziek voor de liefhebber is zeker zoveel waard. Wie van rockmuziek houdt met een flinke scheut weemoed door de Irish Coffee zit bij King Me namelijk geramd. Dankzij een goede band en een waslijst aan gastmuzikanten barst Guide Down van de klankenrijkdom.
Niet zelden worden de nummers lang uitgesponnen. Milo’s stem waaiert moeiteloos vele kanten uit. Tegelijkertijd begeleid door soms jakkerend gitaarwerk, om daarna weer beheerst te worden door de lome en triestige klanken van viool en cello. Gooi nog een blok hout op het haardvuur en pak een stevig pilsje uit de koelkast. King Me bezorgt je namelijk een prima sferische najaarsplaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/king-me/guide-down/14758/
Meer King Me op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/king-me
Deel dit artikel: