Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Iggy Azalea. Strakke wenkbrauwen, dunne wangen, het lichaam gevat in de wikkel van een regenboogzuurtje. Niet zonder agressie of geldingsdrang. Niet zonder een extra krachtterm hier en daar. Je hebt tenslotte wat te bewijzen als je vrouw, blank en rapper bent. Maar je bent zeker geen white trash. Misschien.
Wie of wat is Iggy Azalea dan wel? Goede vraag. Aangespoelde popster met een chronisch teveel aan oestrogeen. Een vuilbekkende twintiger met een ongelukkige garderobe. Een slecht gedocumenteerde Quarter Life Crisis. Een minderwaardigheidscomplex op azijnwater. Het zal. Ondertussen is er, voor wie er nog aandacht heeft, de officiele debuutplaat The New Classic.
Nieuwe klassieker? Alleen in een hele beperkte wereld. De wereld binnen in Iggy's hoofd. Wat er daarbuiten van deze boze twintigersrap overblijft is twijfelachtig. Veel woorden. Gelukkig voor iedereen die zich daarbuiten vindt zal het Iggy alles aan d'r zuurtjeswikkel roesten. Afgaande op de spreektekst van het waarschijnlijk niet naar Johnny Cash verwijzende 'Walk the Line' doet Iggy het namelijk praktisch en keihard alleen. Een half huis verderop: 'Don't Need Yall'. Met de rug tegen de wereld. Rappend, boos, omringd door snelle beats. En de aandacht van goudvissen.
In de jaren dertig schreef Walter Vinson het standaardwerk 'Sitting on Top of the World'. Alles kwijt, maar wel op de top. Weinig zuurstof en geen steek wijzer.
http://www.kindamuzik.net/recensie/iggy-azalea/the-new-classic/25624/
Meer Iggy Azalea op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/iggy-azalea
Deel dit artikel: