Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het heeft iets tragisch: stoere woorden uiten, maar als puntje bij paaltje komt toch dat laatste confronterende woordje achterwege laten. Dat gaat op dit album als volgt: “I’ll take your money and fuck you in the..”, afijn, verder gaat Deltahead dus niet. Je moet iets aan de verbeelding overlaten, zullen ze zeggen. Echt subtiel is de muziek van het tweetal echter niet, dus hadden ze net zo goed dat laatste woordje toch nog kunnen uitspreken. Let op, komt ie: “Ass”. Zo doe je dat, jongens, dan weten jullie dat voor de volgende keer. Deze jongens, David Tallroth en Benjamin Quigley, spelen onder de naam Deltahead sinds 2003 en gebruiken daarvoor basdrums, slidegitaar, een rechtopstaande basgitaar en een wasbord.
Ze komen uit Stockholm en houden niet van Finland (“Don’t move to Finland”, zingen ze in één van de hier aanwezige liedjes). Blijkbaar wel van Muddy Waters, want zijn Mannish Boy wordt op dit gelijknamige debuut bijna tien keer binnenstebuiten gekeerd, uitgerekt, aangekleed, opgelapt en opnieuw uitgevoerd in een iets andere versie. Soms met een verdwaald fluitje in het middenstuk, dan weer met wat verstoorde ruis over de zang en niet altijd even toegankelijk. Wel met gematigd succes en zelfs met redelijk wat afwisseling, maar het moet gezegd worden: het origineel is toch stukken beter. Dus beste Deltahead: terug de garage in, de komende maanden een beetje oefenen, een paar nog betere gitaarriffs bedenken en volgend jaar nog maar eens de confrontatie opzoeken. Zo, steek die kritiek maar in je, euh, zak.
http://www.kindamuzik.net/recensie/deltahead/deltahead/12628/
Meer Deltahead op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/deltahead
Deel dit artikel: