Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat mag je verwachten als je een werkstuk onder ogen krijgt zoals dat van ContraContra? Het stemmige, sobere hoesje, de titel Wrakjuweel en de bandnaam roepen vragen op. Precies dat is wat dit kwartet heren beoogt te doen. De luisteraar participeert en mag zelf betekenis geven aan de enigmatische liedjes, zo sprak zanger Daan Mol al in interview met dit magazine. Verwacht geen antwoorden. Eerder het omhelzen van de twijfel. En het opzoeken van de ruimtes tussen de tegenpolen.
De bandleden van ContraContra hebben allemaal een verleden in metal en punk. Dat is allesbehalve verbazingwekkend als je dit voorgeschoteld krijgt. Het beukt en davert als een heuse stoommachine. De nummers zijn uitgesponnen, log en complex, de teksten zijn rijk en behoorlijk cryptisch. En in je moerstaal. Regels als 'Waar men een land op holle leuzen bouwt, krijgt men drijfhout' zijn typisch voor deze band. Zo proberen zij de wereld te bezien als vertwijfelde Vinkenogen.
Makkelijk in het gehoor liggen deze liedjes niet. Het is dan ook zeker geen vlugge muzikale hap die je voorgeschoteld krijgt. Eerder een bomvolle stamppot die de nodige tijd nodig heeft om tot volle smaak te komen. En die bepaald niet licht verteerbaar is. De band aarzelt niet om je resoluut bij de kraag te vatten. Verbaal en instrumentaal. Wat beheerst begint kan zomaar beetje bij beetje ontaarden in een bruut krachtenspel. Met een bijzondere bak zwaarmoedige trammelant lucht ContraContra het hart. Want zoals de band zelf vol venijn zegt: "Een hart vol gaten is een luchtig hart."
http://www.kindamuzik.net/recensie/contracontra/wrakjuweel/26563/
Meer ContraContra op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/contracontra
Deel dit artikel: