Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kijk naar buiten en u ziet aan de gezichten van de mensen dat het ernstige tijden zijn. Zeker nu Koning Winter onderweg is, dringt de behoefte zich op om te vluchten naar een exotisch eiland, ver van alles en iedereen vandaan.
Niets beter dan muziek als een gezonde manier om te ontsnappen aan de ellende van alledag. Een wijze man als Leonard Cohen zong in 'Chelsea Hotel No. 2': "We are ugly but we have the music." En de betreurde folkzanger Nick Drake liet zich in 'Hazey Jane II' al ontvallen zich het veiligst te voelen tussen zijn boeken en platen. Het geeft ons het gevoel dat we er niet alleen voor staan.
Ditmaal warmen we ons aan de prachtige vocalen van Bregje Sanne Lacourt. Een dijk van een stem die je als een tijdmachine naar andere plaatsen en momenten uit het verleden transporteert. Neem de nachtkroegjazz van 'Exit', waar we ons in één klap aan de bar met een glas whisky en Rickie Lee Jones bevinden. Met de sluimerende countryblues van 'Walking Back Home' gaan de cowboylaarzen op tafel. Ineens kom je op een verlaten landweggetje ergens in Texas terecht. Horen we Bonnie Raitt in haar jonge jaren?
Maar de lenige stem is niet zozeer een echo uit het verleden. Daarbij is Lacourt ook niet aan een authentiek genre gebonden. Dit is ook zeker iets van nu: heerlijk fris, een beetje speels en van alle markten thuis. In de aanstekelijke opener 'U Don't Know' vermengt de Rotterdamse zangeres hedendaagse popinvloeden met folk.
The Keeper of Changing Winds is werkelijk een prachtig product. Het gemak en de aangename luchtigheid waarmee Lacourt jazz, soul, folk en blues mengt, doet zelfs een beetje denken aan Joni Mitchell in haar beginjaren. Kortom: unieke plaat van verrassend talent.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bregje-sanne-lacourt/the-keeper-of-changing-winds/25385/
Meer Bregje Sanne Lacourt op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bregje-sanne-lacourt
Deel dit artikel: