Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Meteen als de fuzzy bak herrie van Fluff begint, schieten de referenties door je hoofd. Toch zijn schepper en eindproduct eigenwijs en eigenzinnig genoeg om deze luistertrip van vijftig minuten boeiend te laten zijn. Gabbard had iets meer tijd nodig om de plaat te maken, twaalf uur namelijk. Op een mooie dag in juli van het jaar 2014 pleurde hij het hele verhaal op band. Alle instrumenten bespeelde hij zelf en zijn eigen vocalen worden aangevuld met fijne koortjes in louter originele composities. Er staat alleen een bewerking van New Order (!) tussen de bonustracks.
Om één referentie kom je niet heen: maestro J Mascis. Die maakte in zijn late Dinosaur Jr.-periode ook alle platen zelf, hooguit liet-ie Murph wat meedrummen. Uit goedheid of onnozelheid, wie zal het zeggen, want drummen kan Mascis zelf als de beste. Wat Gabbard gemeen heeft met Mascis zijn de zware melancholische dampen die uit al die fuzz optrekken. En alles zelf willen doen, wat een allejezus ingewikkelde klus is, en dat laten klinken alsof er die dag weinig beters te doen was.
In het dagelijks leven is Gabbard frontman van rockband Buffalo Killers uit Cincinatti en hij is de eerste om zijn solo-uitstapje te downplayen. Wel hield Gabbard er een fantastisch motto op na bij het maken van Fluff (lekkere Mascis-titel trouwens): "I tried to keep the songs as weird and silly as I possibly could." Resultaat: een verslavende en dromerige gitaarplaat met hooks en vleugjes psych. Eentje voor altijd, en dat in twaalf uurtjes werk.
http://www.kindamuzik.net/recensie/andy-gabbard/fluff/25842/
Meer Andy Gabbard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/andy-gabbard
Deel dit artikel: