Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De drie muzikanten van Son Little lopen het donkere podium op. Er is spaarzaam applaus uit de zaal. Er wordt even gestemd en de elektronica wordt aangezet. 'The River' opent en er wordt geen haast gemaakt tijdens het intro van het nummer. Son Little speelt laidback blues. Direct is duidelijk dat het trio op het podium niet het dit jaar verschenen debuut Son Little zal kopiëren. De dynamiek van het nummer mag verschillen en subtiliteiten van de uitvoering in de studio mogen verloren gaan. De interactie tussen de ritmesectie en gitarist Aaron Earl Livingston geeft het nummer een meerwaarde. In 'Doctor's In' en 'Go Blue Blood Red' improviseert het trio al tijdens het intro en zijn de nummers pas bij het eerste refrein te herkennen.
Livingston maakt dit jaar naam met zijn muziek en produceerde de ep Your Good Fortune van Mavis Staples. Zijn gitaarspel drukt een belangrijk stempel op de muziek van Son Little. Elke solo die hij speelt lijkt ter plekke te ontstaan. Hij sluit de ogen en laat zijn vingers bewegen over de snaren. De communicatie tussen het publiek en de wat verlegen Amerikaan is in eerste instantie minimaal. Bij het uittrekken van zijn trui begint er iemand te fluiten. "It's hot", meldt hij bijna verontschuldigend. Van het podium wordt een huiskamer gemaakt. Het publiek luistert en de band speelt. 'Lay Down' wordt ingezet. Livingston zingt de openingsregel "Baby won’t you lay" en het publiek reageert direct en zingt "Lay down." De groep valt stil en is verbaasd over zoveel reactie. De interactie met het publiek bij de tweede poging klinkt nog wat ongemakkelijk, maar er is een glimlach van de gezichten van de muzikanten te lezen.
Op een van de luidsprekers staat een plastic bekertje. Als Livingston tijdens een solo zijn ogen sluit, doet een toeschouwer hetzelfde. De gitaarklanken nodigen uit om weg te dromen. Via de trap loopt de bezoeker naar de kelder van de poptempel. De deur van een kleedkamer zwaait open. De koelkast staat op een kier. Een aangesproken fles water staat in de deur. Op de tafel staan twee bekertjes en een overlopende asbak. Een aangebroken pakje sigaretten ligt geopend op een kastje. Het is de kleedkamer van een bandje, drie muzikanten die blij zijn dat ze een podium krijgen om te spelen.
Veel te snel is het tijd voor de toegiften. 'Your Love Will Blow Me Away' wordt ingezet. Het was voor Son Little het nummer dat werd opgepikt door muziekbladen en recensies kreeg die meer dan lovend waren. 'Doctor's In' volgt en is een poppy, bijna springerig nummer. Tot besluit vertelt Livingston dat hij twee mensen heeft gesproken, die hem hebben verteld over de optredens van The Rolling Stones in Paradiso in 1995. Als laatste nummer speelt hij een aubade aan enkele van zijn helden. 'Play with Fire' krijgt een rafelige uitvoering en is de juiste afsluiter van een memorabel optreden.
http://www.kindamuzik.net/live/son-little/son-little/26421/
Meer Son Little op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/son-little
Deel dit artikel: