Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Begin jaren negentig kwam de term cross-over vaak langs om muziek een naam te geven waarin verschillende stijlen te horen zijn, meestal hiphop en rock. Inmiddels klinkt de term stoffig, omdat tegenwoordig de oogkleppen nog verder af gaan. Een exemplarisch voorbeeld is het Nederlands/Zuid-Afrikaanse Skip&Die, dat onder andere dub, cumbia en electro in de zelfverklaarde pan-tropical future bass verwerkt. In vijf jaar tijd is de band uitgegroeid tot een energieke liveact die over de hele wereld optreedt.
Alsof het allemaal nog niet genoeg is, verbreedt het viertal op de recente plaat Cosmic Serpents de horizon nog verder met bijvoorbeeld psychedelische rock, Braziliaanse rasterinha of creoolse maloya. Het levert een opwindende maar ook schetsmatige plaat op. Van dat laatste is live weinig te merken, want Skip&Die maakt van de wereld een dansfeest voor een uitgelaten en goed bevolkt Vera. In ruim vijf kwartier nemen de verleidelijk dansende en zingende frontvrouw Cata.Pirata en haar drie secondanten het wild springende en overwegend jonge publiek mee op een enerverende muzikale wereldreis.
De gevarieerde beats stromen vervaarlijk hard de zaal in, zodat een onontkoombare maalstroom aan fysiek voelbare ritmes ontstaat. Het knappe aan de geluidafstelling is dat de overige partijen niet overdonderd worden door het geweld van aanjager en knoppendraaier Jori Collignon. Het spel van gitarist Daniel Rose blijft niet onder het oppervlak; hij kan met zowel elektrische als akoestische gitaar of sitar zijn roem pakken, met tonen die uiteenlopen van traditioneel getokkel tot gierende rock. Daarnaast kan Gino Bombrini met zijn muziekwinkel aan percussie-instrumenten eveneens zijn niet geringe stempel op het bandgeluid drukken.
Zo is het niet alleen muzikaal maar ook visueel een prachtig optreden, waarin de bandleden behendig multitasken tussen de mogelijkheden die het arsenaal aan instrumenten hen biedt. Niet om het livegeluid van wat extra opsmuk te voorzien, maar om snel te kunnen schakelen van bijvoorbeeld een dubintermezzo naar een rockuitbarsting. Tijdens zulke knappe muzikale wendingen in dwingende nummers als 'Muti Murder' of 'Space Girls', kan Skip&Die zich meten met illustere Nederlandse evenknieën uit het verleden als Zuco 103 of Urban Dance Squad.
Het voordeel van spelen in een kleine club als Vera is dat barrières tussen band en publiek heel snel geslecht kunnen worden, wat de feestvreugde verhoogt. Zo danst en zingt de wederom excentriek uitgedoste Cata.Pirata door de zaal en beklimmen fans het podium om daar verder te dansen. Het draagt bij aan de uitermate goede vibe van dit optreden. Eentje die het ook op zonovergoten zomerfestivals onverminderd goed zal doen.
http://www.kindamuzik.net/live/skip-die/skip-die/25956/
Meer SKIP&DIE op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/skip-die
Deel dit artikel: