Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie Shearwater wilt kaderen; veel succes! De groep uit Austin, Texas maakt muziek waarin elementen uit indiepop, artrock en americana te herkennen zijn, maar waarvan een beschrijving per definitie tekortschiet. Op plaat doet dit het goed, maar op het podium komt Shearwater pas echt tot leven, zo blijkt vanavond in Tivoli de Helling.
Misschien komt het doordat het hun voorlopig laatste optreden in Europa is, dat Shearwater zo begeesterd staat te spelen. Duidelijk is dat het vijftal, vier mannen en een vrouw, zelf het meest geniet van deze show. Er wordt voortdurend gegrapt via gebaren, gezichtsuitdrukkingen en onderonsjes, zonder dat de kwaliteit daar ook maar een moment onder lijdt.
De muziek schiet ondertussen van links naar rechts. De eerste pak 'm beet vijf nummers, afkomstig van een volgend jaar te verschijnen cd, zijn retestrakke, psychedelische, uitgesponnen peppillen. Te gek voor woorden! Zij worden gevolgd door een stel gevoelige americanaliedjes waarin voorman Jonathan Meiburg zijn songwriterskunsten toont. En met het ongekende bereik van zijn falsetstem pronkt.
Niets dan respect voor deze muzikanten, die zich in anderhalf uur stuk voor stuk tot multi-instrumentalisten ontpoppen. De drummer, met meterslang blond haar en strak nichtenshirt de verpersoonlijking van de jaren zeventig, speelt een verdienstelijk toetsje fagot. De bassiste blijkt zich ook te bekwamen in glockenspiel. Viool, computers en keyboards; geen enkel probleem. En Jonathan Meiberg wisselt voortdurend stuivertje met Kevin Schneider als het om gitaar en piano gaat.
Die wisseltrucages passen uitstekend bij de dynamiek van Shearwater. Een groep die het verdient door velen ontdekt te worden.
http://www.kindamuzik.net/live/shearwater/shearwater-5362/19151/
Meer Shearwater op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/shearwater
Deel dit artikel: