Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met een vriendelijke hoofdknik en handgroet betreden Seasick Steve (Steve Wold) en zijn drummer Dan Magnusson de grote zaal van Paradiso. De oude stoelen op het podium zien eruit alsof ze de reis vanuit Californië nauwelijks hebben doorstaan. Ook Wold maakt met zijn lange witgrijze baard niet de meest frisse indruk. Na liedje nummer één trekt hij ruitjesbloes nummer één uit, waar een haast identieke variant onder vandaan komt. Na liedje nummer twee gaat ook deze uit en tovert Wold onder luid gejuich zijn bekende tuinbroek tevoorschijn.
De verkleedtruc en de rollende drums van 'St. Louis Slim' luiden de avond goed in. Maar met beperkte middelen is de spanningsboog van de blues niet anderhalf uur lang strak te houden. De nummers bestaan uit niet veel meer dan twee of drie gitaarloopjes en stevige drums, en na een tijdje begint dat aardig bekend in de oren te klinken. Magnusson, naar Wolds eigen zeggen de beste drummer van de hele wereld, varieert rijkelijk in zijn spel, maar met zo'n karakteristiek muziekgenre en een dergelijk kleine bezetting zijn de mogelijkheden eenmaal niet eindeloos.
Wold weet de ietwat monotone arrangementen te breken door niet bang te zijn voor pauzes in de set. Hij loopt rustig het podium rond, zet zijn leesbril op om een brief uit het publiek te lezen, neemt een slok Jack Daniels of zoekt een leuke dame uit om "My name is Steve and I'm a stayin' man" tegen te kunnen zingen. Tijdens het grappige 'Chiggers' verlaat Magnusson zelfs even zijn stoel en neemt Wold ruimschoots de tijd om uit te leggen hoe je van vervelende jeuk afkomt.
Wold bezit het charisma om luisteraars mee te slepen in zijn verhalen. Met zijn verroeste stem (nog rauwer dan op de platen) en nonchalante zuidelijke uitspraak neemt hij je moeiteloos mee naar warme zomerdagen langs de Mississippi en het plukken van artisjokken aan de rand van oude boerderijen.
In feite is en doet Wold alles wat je verwacht van een bebaarde blueszanger op leeftijd, maar met genoeg humor om niet clichématig te zijn. Wolds muziek kom oprecht ongekunsteld - niet te verwarren met slordig - over. Het plezier in het spelen en de ongedwongenheid geven af op de luisteraars en na de toegift worden Wold en Magnusson al luid zingend door het publiek uitgezwaaid.
Foto uit het KindaMuzik archief, door Berbera van den Hoek.
http://www.kindamuzik.net/live/seasick-steve/seasick-steve/18116/
Meer Seasick Steve op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/seasick-steve
Deel dit artikel: