Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ergens in de vijftig is hij, maar je zou het hem niet geven. Als je al van een hem kunt spreken. Op het podium van het Patronaat ziet Genesis P-Orridge er uit als een seksbom. Korte rode minirok, hoge hakken, blond vrouwelijk gekapt haar en twee flinke borsten die uit zijn truitje puilen. Nu ja, het truitje dan maar, typeringen als man en vrouw zijn immers niet meer op de geboren man van toepassing. Waar zijn vrouwelijke levensgezel Lady Jaye kiest om er zo androgyn als mogelijk uit te zien, is er P-Orridge alles aan gelegen om zijn – tja, laat ik het in deze recensie maar op mannelijk houden – vrouwelijkheid te benadrukken. Hilarisch is die poging overigens wel. P-Orridge beweegt niet bepaald gracieus over het podium, zijn flinke buik komt soms onder het truitje vandaan.
Ach, neiging tot choqueren zit hem in het bloed. Al in de jaren zeventig baarden de excentrieke optredens van zijn band Throbbing Gristle opzien. Een band die veel invloed heeft gehad op de midden jaren tachtig ontstane industrial-stroming waarin twee andere ex-bandleden – Chris Carter en Cosey Fanni Tutti - als Chris & Cosey overigens een belangrijke rol speelden. Ook een afsplitsing die in de jaren tachtig furore maakte: Coil van Peter Christopherson. In die tijd was P-Orridge alweer druk met Psychic TV waarmee hij zo nodig nog meer wist te choqueren. Collega Peter Bruyn vertelde mij over de rap leeglopende zaal tijdens het optreden van de band op het Rotterdamse Pandora Festival in 1984 waar beelden van kapotgesneden geslachtdelen werden begeleid door machinale herrie. Als gevolg van zijn activiteiten met de religieuze (of antireligieuze) organisatie Thee Temple Of Psychick Youth moest hij Engeland zelfs ontvluchten.
Zo choquerend is P-Orridge anno 2004 niet meer. Hoeft ook niet meer want met Psychic TV heeft een pracht aan muziek achtergelaten. Het concert in het Patronaat is het enige in ons land van de uitgebreide Europese tournee van de band die tegenwoordig bestaat uit P-Orridge zelf, zijn vrouw Lady Jaye en vier nieuwe muzikanten. De start is in ieder geval niet vlekkeloos. P-Orridge overschreeuwt zichzelf en trekt de aandacht opzichtig naar zich toe, het geluid is wat schel, de gebrachte doomwave hopeloos gedateerd. Maar na een nummer of drie is er plots de omslag. Een vrolijk nummer met heerlijk valse samenzang tovert een glimlach op de gezichten van de bandleden. Vanaf dat moment rockt Psychic TV tot ongekende hoogte. Het (oude) materiaal van de band ontpopt zich tot een verzameling klassiekers die nu eens klinken als het beste werk van Spacemen 3, dan weer lonken naar een nog desolatere Velvet Underground. In andere moment komt de machinale rock van Young Gods en de gestructureerde noise van Nine Inch Nails duidelijk naar voren. Met uitzondering van Velvet Underground allemaal recentere bands. En zo laat Psychic TV nog maar eens horen hoe baanbrekend de band muzikaal is geweest. Choqueren doet P-Orridge niet meer. Ook niet wanneer hij een toegift zingt en even later afgemeten zoent met één van de aanwezige travestieten die de band met een hele groep achterna reizen. Maar die geniale nummers gebracht met een tomeloze energie, die blijven nog wel een hele tijd hangen. Alleen jammer dat die oude Psychic TV-platen vrijwel niet meer te krijgen zijn.
foto afkomstig van Genesis P-Orridge's website
http://www.kindamuzik.net/live/psychic-tv/psychic-tv/7316/
Meer Psychic TV op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/psychic-tv
Deel dit artikel: