Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dertig jaar geleden deed Orchestral Manoeuvres in the Dark (tegenwoordig officiëel omgedoopt tot OMD) voor het laatst Paradiso aan. Verder dan de soundcheck kwam de band rond zanger-bassist Andy McCluskey en toetsenist Paul Humphreys toen niet vanwege krakersrellen voor de deur. Ook vandaag ziet McCluskey weer ME-busjes rijden, maar ditmaal zonder gevolgen voor het optreden. Na een reünietournee in 2007 waarbij de band zijn relevantste album Architecture & Morality van voor tot achter speelt, is ditmaal de release van het nieuwe album History of Modern reden voor een serie concerten.
De band trapt af met 'New Babies: New Toys' van het nieuwe album en zet daarmee direct de toon voor de anderhalf uur die volgen. Makkelijk in het gehoor liggende popsongs met harde, scherpe live drums en simpele elektronische thema's. De setlist wordt gedomineerd door de hits die de band in de jaren tachtig bekend maakten. Het nieuwe materiaal sneeuwt daardoor onder, terwijl juist de wederopstanding van de band muzikaal gezien zo interessant is. Het is makkelijk scoren met 'Locomotion', 'Maid of Orleans' en het aanstekelijke 'Enola Gay'. Dit is waar het publiek voor komt en dit is wat de band levert, maar OMD doet zichzelf en zijn nieuwe album tekort door maar een handjevol nieuwe nummers te spelen en epische albumafsluiter 'The Right Side?' weg te laten. Ook de meer experimentele en sferische stukken uit de begindagen worden uit de weg gegaan.
De schijnbaar ongecontroleerde motoriek van houten Klaas McCluskey die voor dansen moet doorgaan is een handelsmerk van de band geworden en maakt de klinische presentatie van de muziek een stuk leuker om naar te kijken. Het enthousiasme van de vijftigers werkt aanstekelijk op de redelijk goed gevulde zaal en er worden heel wat handen geschud met fans op de eerste rijen. Tweede man Humpreys is de Britse correctheid zelf en speelt geconcentreerd en breeduit lachend zijn partijen. Halverwege mag hij even van plaats wisselen met McCluskey om '(Forever) Live and Die' te zingen. Opvallend voor een band als OMD is dat ze daadwerkelijk live musiceren. Er komt geen pro-tools of andere ondersteuning uit laptops aan te pas, wat hier en daar schoonheidsfoutjes in met name de melodielijntjes tot gevolg heeft. De band sluit zijn toegiften af met 'Electricity', vijfendertig jaar geleden het eerste nummer wat de band schreef.
http://www.kindamuzik.net/live/orchestral-manoeuvres-in-the-dark/orchestral-manoeuvres-in-the-dark/20948/
Meer Orchestral Manoeuvres in the Dark op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/orchestral-manoeuvres-in-the-dark
Deel dit artikel: