Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na de kwantitatief bescheiden openingsavond begint op dag twee van Neurotic Deathfest het echte beulswerk. Om drie uur 's middags al wordt het Tasmaanse Psycroptic (bovenste foto) losgelaten op de ontwakende zwarte menigte. De overdreven lange pauzes tussen de nummers halen de vaart er wat uit, maar verder klopt de brutal techdeath van het viertal als een bus. De groovepassages en talrijke suffo-blasts (oftewel: alles tegelijk, zo snel en staccato mogelijk) verwijzen naar de hoofdact van de dag en het originele gitaarwerk is alvast een fijn lichtgewicht voorproefje van Gorguts. Ook de dolenthousiaste bassist werkt zich flink in het zweet, maar helaas is zijn ogenschijnlijk virtuoze spel nauwelijks te horen, een bekend euvel in de extreme metal.
Zelfs voor zijn doen is Leng T'che-zanger (onderstaande foto) Serge Kasongo vandaag toch wel op zeer amusante wijze van het padje ("Iets met drugs", geeft hij ruiterlijk toe), wat zorgt voor een show die totaal over the top is, met allerhande gastzangers uit het publiek, toneelstukjes vol duiveluitdrijving en steenkolenjapans, en tot besluit ook nog de meest aarzelende wall of death aller tijden. De groovende razorgrind van het uit volslagen verschillende types bestaande Gentse kwartet is in de kleine zaal dan ook een stuk beter op zijn plek dan op het grote podium, waar het enkele jaren geleden mocht openen. (TG)
Acheron is een van de weinige bands die in de blackened-deathmetalhoek zitten. Door de tragere tempo's en het sinistere gitaarwerk is de band een welkome afwisseling in het programma. Hadden er meer bands uit dezelfde hoek op het programma gestaan, dan zouden ze misschien niet opgevallen zijn. Het is allemaal namelijk net een slag minder dan wat Watain of Absu te bieden heeft. (MtH)
Ofschoon 'zieke drummers' in de extreme metal eigenlijk een sine qua non zijn, laat Hour of Penance het vandaag juist om die reden afweten. Gelukkig staan er in deathmetalland Nederland altijd een paar puike vervangers te trappelen om de vrijgekomen plekken in te nemen. Vandaag is het de beurt aan de brute veteranen van Centurian en dat is ook nu weer bepaald geen straf, zo blijkt in de kleine zaal, die uiterst vakkundig naar de kloten wordt geholpen door brulboei Niels Adams en consorten. Het doet uitzien naar de afsluitende set van Prostitute Disfigurement op zondag en terloops verzekert Seth van de Loo zich ook nog van de trofee voor het ziekste snaredrumgeluid van het festival.
Dat het met de opvolging in de Nederdeathtraditie wel snor zit, bewijzen de betrekkelijke nobodies van Dictated (bovenstaande foto). Het piepjong ogende vijftal uit Kampen, dat in 2010 debuteerde met het in eigen beheer uitgebrachte Summary of Retribution, maakt optimaal gebruik van het lekker rauwe, 'echte' deathmetalgeluid in de pijpenla van de Batcave. Met een hoofdrol voor de twee vrouwelijke gitaristen en de woest intense drummer gaat Dictated smerig, hard en vol overgave bruut old school los, zonder daarbij moderniteiten als breakdowns te schuwen. Een bijzonder verfrissend en verrassend optreden.
De tweede dag van Neurotic Deathfest mikt duidelijk op het wat jongere deathcorepubliek, met grondlegger (al dan niet tegen wil en dank) Suffocation als headliner en grote namen als Beneath the Massacre en Carnifex op het tweede podium. Boven in de Batcave mogen beduidend mindere goden als Betraying the Martyrs (onderstaande foto) en Within the Ruins zich bewijzen, maar ze slagen er toch niet in om meer dan een handjevol van de toch al niet in grote getale aanwezige deathcorefans te boeien. De toetsenist (!) van eerstgenoemde band krijgt nog wel de lachers op z'n hand met zijn emovocalen, waar het grootste deel van het conservatieve Neuroticpubliek echt niet op zit te wachten. Ook de verschillende opvattingen over do's and don'ts in de moshpit zorgen her en der voor wat (bescheiden) opstootjes tussen oud en jong.
Anders is dat bij Beneath the Massacre, dat al voor het zoveelste jaar achtereen aantreedt en zich inmiddels met recht een breedgedragen festivalfavoriet mag noemen op Neurotic Deathfest. De serpentine core - het wemelt van de sweep picks, fretboard taps en tal van andere vrolijke tierelantijntjes - van de vier Canadezen trekt naast scene kids vooral liefhebbers van technische death metal. Zeker met een fantastische, nieuwe track als 'Symptoms', die Necrophagist in herinnering roept. De uitstraling van gear nerds annex sportschoolhaantjes blijft ook vermakelijk. Vanwege de imposante stage presence van zanger Elliot Desgagnés verdient Beneath the Massacre de volgende keer toch wel een kans op het hoofdpodium.
Voor Carnifex (onderstaande foto) geldt eigenlijk hetzelfde als voor Beneath the Massacre: interessant voor alle leeftijden, een beest van een frontman en een gruwelijke pit in de kleine zaal. Alleen focust Carnifex zich minder op techniek en meer op bass drops, breakdowns en grooves; soms op het schaamteloze af, maar effectief is het wel. Tegelijk valt er ook voor het 'luisterpubliek' weer genoeg te halen op gitaargebied. (TG)
Vervang in bovenstaande alinea Carnifex door Molotov Solution en kleine zaal door Batcave en het verhaal klopt nog steeds. Het zijn hooguit wat details die van Carnifex de grotere van de twee acts maken. Des te vervelender voor de fans dat beide bands zo'n beetje recht tegenover elkaar geprogrammeerd staan.
Origin is al jaren de absolute top als het gaat om technische death metal. De band heeft echter ook een livereputatie die vergelijkbaar is met kijken naar de cd terwijl je die afspeelt. Sinds de release van het laatste album, Entity, heeft Origin echter Jason Keyser van Skinless als grunter gerekruteerd en dat blijkt een waar podiumbeest. Het geeft bassist Miko Flores en gitarist Paul Ryan de gelegenheid om lekker nerdy te freaken zonder dat het stoort. Door zo technisch bizar hoogstaande muziek met een goede podiumact te combineren, weet Origin één van de beste concerten van de tweede dag neer te zetten.
Geen festival is tegenwoordig compleet zonder reünie van een act uit het recente verleden. De zaterdag van Neurotic Deathfest heeft er zelfs twee. De Duitsers van Morgoth (bovenstaande foto) mogen het spits afbijten. Ze maakten naam met een kille, hoekige stijl die in de jaren negentig de avontuurlijkere bands in het genre kenmerkte. Live weet de band dat geluid echter niet te reproduceren en klinkt Morgoth vooral als een heel doorsnee old school deathmetalband met als opvallendste kenmerk de groene, fluorescerende contactlenzen van zanger Marc Grewe.
Hoe je wel een succesvolle comeback maakt, laat Gorguts (onderstaande foto) horen. Nu heeft de muziek van deze Canadezen de tand des tijds ook beter doorstaan dan die van Morgoth, zij is zelfs van grote invloed op hedendaagse avant-gardebands. Dat Kevin Hufnagel en Colin Marston van Dysrhythmia deel uitmaken van de huidige line-up spreekt wat dat betreft boekdelen. Het is ook een bezetting die garant staat voor een goed concert. Iedereen staat er wel stokstijf bij, maar dat is in het geval van Gorguts geen probleem. Het grote verschil met Origin is dat die band bij al het technisch geweld binnen de gebaande paden blijft. Gorguts moet het juist hebben van creativiteit en inventiviteit, wat alleen al te zien is aan de bijzondere manier waarop opperhoofd Steve Lemay en Hufnagel vaak hun gitaar bewerken. De drums, die in vergelijking met de gitaren relatief standaard blasten, zorgen ervoor dat het wel duidelijk death metal blijft. Desondanks is in het instrumentale nummer dat afkomstig is van het dit jaar te verschijnen comebackalbum toch ook duidelijk de invloed van mathmetalband Dysrhythmia te horen. Al met al is het optreden van Gorguts het hoogtepunt van deze festivaleditie. Het is dan ook goed om te horen dat Lemay belooft dat het volgende optreden niet weer negentien jaar op zich zal laten wachten.
Anaal Nathrakh (onderstaande foto) speelde jaren geleden één van zijn allereerste liveshows ooit in de kleine zaal van 013. Het is mooi en ook wel enigszins onwaarschijnlijk om te zien hoe deze geeky cultband van weleer is uitgegroeid tot een act van formaat die prima het hoofdpodium aankan op een groot festival. De epische blackened-cybergrindchaos is ook een welkome afwisseling tussen al het technische deathmetalgeweld, al klinkt de band zonder Mick Kenney, het muzikale brein dat in de Verenigde Staten is achtergebleven, wel iets minder punk en meer metal.
Zanger Dave Hunt, die gedurende het instrumentale intro minutenlang als een gekooide tijger door de zaal hengst, voelt zich na herhaaldelijke kritiek toch genoodzaakt om te benadrukken dat de drummer principieel zonder triggers speelt, maar het blijft een zwakke schakel in het totaalgeluid. Hoe goed het optreden verder ook is, bij shows van Anaal Nathrakh rest toch altijd het gevoel dat het potentieel niet ten volle wordt benut. (TG)
Het Zweedse Coldworker is een band waarvan er op deze editie van Neurotic wat te veel zijn: technisch competent en degelijke death metal met Zweedse groove, maar ze doen niets wat anderen niet al net iets beter hebben gedaan. (MtH)
Als grondlegger van de brute technische death metal met een groove staat headliner Suffocation (onderstaande foto) feitelijk aan de basis van Neurotic Deathfest. Het beroemde hakkende handje van Frank Mullen, de hogepriester op foute witte sneakers en in een hobbezakkerige Bristol-spijkerbroek, is als een zegening voor de trouwe volgelingen in de stampvolle grote zaal. Vooral door Mullen is 'Suffo' live eigenlijk altijd de moeite waard, maar het New Yorkse vijftal heeft wel eens betere shows afgeleverd. Het recente vertrek van de karakteristiek hortende en stotende drummer Mike Smith laat de band toch wat meer gestroomlijnd en gewoontjes klinken.
Wanneer Mullen tijdens één van zijn talrijke praatjes ook nog eens aankondigt verstek te laten gaan tijdens te komende tour, dringt zich toch de gedachte op dat het weer rommelt binnen Suffocation. Op routine, maar desalniettemin onder luid gejuich draait de band een punt aan de tweede dag en staat zo symbool voor het gehele festival, dat dit jaar qua programmering wel heel erg op safe speelt. (TG)
http://www.kindamuzik.net/live/neurotic-deathfest/neurotic-deathfest-2012-zaterdag/22631/
Meer Neurotic Deathfest op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/neurotic-deathfest
Deel dit artikel: