Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Schotse instrumentale rockband Mogwai timmert al een fikse tijd aan de weg. De route: overwegend epische spanningsbogen die van fluisterzacht naar vernietigend hard gaan, weer terug en dan nog een stapje harder. Want: bij Mogwai kan en zál het altijd harder.
Heeft Motörhead als lijfspreuk: "Everything louder than everything else", dan gniffelt Mogwai in zijn knuistje met het motto: "Aye, everything louder than Motörhead then!" Het Utrechtse Festival deBeschaving was eerder dit jaar dus gewaarschuwd, maar voorwaar: het viel reuze mee. Oordoppen waren natuurlijk geen overbodige luxe, maar de aloude waanzinnige volumes bleven uit.
Het splinternieuwe album The Hawk Is Howling komt, na een paar zwalkende en zoekende platen, het dichtst in de buurt van een bezeten en vurig Mogwai, zoals in de beginjaren, gekoppeld aan volwassen zelfvertrouwen en geestdrift. Alleen al de single 'Batcat' bewijst dat Mogwai in staat is nieuwe wegen te vinden én gekende hoge kwaliteit af te leveren. En dat mag blijkbaar qua volume ook op nét een tandje minder.
Van dat vuur van de plaat is in Amsterdam weinig te merken. Een statische podiumpresentatie is tot daar aan toe. Mogwai kiest in tegenstelling tot de verzengende en afwisselende en daardoor overrompelende show op deBeschaving nu voor de kalme aanpak. Van smeulen is geen sprake, ook niet van knisperen, laat staan flakkerend branden. Mogwai meandert, speelt netjes (maar niet meer dan dat) en weet pas laat een comateuze toestand bij zichzelf en het publiek te voorkomen.
Zachtjes meewiegen op de sprankelende gitaarpartijen, aanleunen tegen een muur van gitaardistortion en weer langzaam afbouwen; het is de bekende Mogwairiedel. En die werkt. Ook op de semiautomatische piloot. Ook als de band het nogal bedeesd houdt. Er zit echter meer in Mogwai; het blijft een band van vele gezichten.
Het keiharde is (de trommelvliezen vieren feest!) ervanaf. De afwisselende, brede en diepe waaier aan uitdrukkingen kreeg deBeschaving. In de Melkweg sluimert de havik uit Glasgow wat lodderig. En zelfs dán geeft Mogwai een masterclass instrumentale rock. Al is die het eerste volle uur bij gebrek aan variatie dodelijk vermoeiend en bijna slaapverwekkend. Heerlijke zwaarmoedige muziek voor bij de centrale verwarming om loom bij weg te dromen, maar geen kost om op twee voeten in een concertzaal je gehoorgang in gerost te krijgen. En zo is Mogwai alles behalve een one-trick pony en blijven de eigenzinnige Schotten voorspelbaar in hun onvoorspelbaarheid.
http://www.kindamuzik.net/live/mogwai/mogwai-1321/17654/
Meer Mogwai op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mogwai
Deel dit artikel: