• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Iceland Airwaves 2009

IJslandse Idols.
14 oktober 2009, Reykjavik, IJsland

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 19 oktober 2009

IJsland. Er zijn geen bomen en het regent er bijna altijd, het leven lijkt er doorgaans meer op overleven. 85 procent van de jeugd speelt uit verveling in een bandje, weet ook Marc-Marie Huijbregts. De rest hangt waarschijnlijk rond in het sfeerloze winkelcentrum, gelegen langs de enige snelweg die dit barre land kent. De kredietcrisis laat zichtbare sporen achter in Reykjavik. Besneeuwde bergen delen nu met hijskranen de skyline. Daarnaast is de haven een grote bouwput en staat de beroemde Hallgrímskirkja voor onbepaalde tijd in de steigers. Je ziet er echter geen werklui.

In dit vervallen oord heerst een gemoedelijk sfeertje. De IJslanders zijn trotse eilandbewoners. In talloze kroegjes vind je altijd wel een paar stoere zeelui die voor een paar biertjes de geheimen van de hoofdstad prijsgeven. Hoewel Reykjavik niet het einde van de wereld is, voel je soms wel een gevoel van eenzaamheid aan je knagen. Als je 's nachts door de verlaten straten loopt en je de ijzige poolwind probeert te ontduiken, realiseer je je toch dat Reykjavik geen gewone plek is om een festival te organiseren. Toch is Iceland Airwaves in korte tijd uitgegroeid tot een toonaangevend festival dat niet onderdoet voor de Amerikaanse broertjes CMJ en SXSW en het Nederlandse Noorderslag.

Door de financiële malaise is Airwaves nu genoodzaakt vooral een beroep te doen op eigen oogst. De programmeurs lijken echter niet heel selectief in hun doen en laten, waardoor er veel rotte appels tussen de 160 lokale en 55 internationale artiesten zitten. Vijf dagen, van woensdag tot en met zondag, lijkt het festival een soort IJslandse variant op het tv-programma Idols, met korte showcases in kroegen, boekhandels en clubs die niet in de laatste plaats toe zijn aan een likje verfje. Men lijkt naarstig op zoek naar de nieuwe Sigur Rós. Als in Sódóma, een van de vele donkere zaaltjes, tijdens het optreden van surfband Bárujárn het brandalarm plotseling afgaat, raakt de als Viking uitgedoste bareigenaar in lichte paniek. Het loopt echter beter af dan de brand die eerder die avond woedde in het operagebouw.

Een andere zaal, Grand Rokk, blijkt een soort van schimmig jeugdhonk waar hangouderen een potje schaken en zich daarna helemaal laveloos drinken. De stoelen zijn keurig netjes opgestapeld en de pijltjes van het dartbord zijn opgeruimd, maar als de vermakelijke pubermeisjesband Pascal Pinon en rockers Cosmic Call [foto boven] op de openingsavond komen spelen, blijkt men geen raad te weten met de grote toeloop van het publiek. Ook het zwemfeestje in The Blue Lagoon valt bijna in het water. Met harde wind en regen een partytent in elkaar zetten, om te voorkomen dat de spullen van de dj niet nat worden, blijkt een lastige klus. Die vaak provisorische manier van werken is meteen ook de charme van dit kleinschalige festival aan de poolcirkel.

Je moet je erg goed voorbereiden, anders loop je veel mis en stuit je bijvoorbeeld op een oervervelende gothicgroep als Hello Elephant of hoor je het IJslandse antwoord op Lucky Fonz III, Tenderfoot geheten. Een verademing en het best bewaarde geheim van Reykjavik is nog altijd Jan Mayen [eerste foto]. Met slonzige gitaarrock in de stijl van het vroege Pavement en de jeugdige energie die sinds de dood van de Ramones niet meer is gehoord, weet deze band tot het hart van rock-'n-roll door te dringen. Hun hitje 'Nick Cave Is a Real Mother' is een ware klassieker en laat de zaal ontploffen.

Naast IJsland is ook Zweden goed bezig. De halve travestiet Moto Boy ontroert met heerlijk aanstellerige ballades en The Tiny klinkt met fijngevoelige liedjes weer als de Scandinavische variant op Joanna Newsom. Gevoelige singer-songwriters zijn er ook in overvloed: de Engelsman Puzzle Muteson, IJslandse folkzangeres Elin Ey en het Canadese Culture Reject zorgen voor enkele momenten van bezinning.

Airwaves is een relaxed festival op een haast magische locatie. Overdag heb je de mogelijkheid om van de natuur in de omgeving te genieten en bijvoorbeeld walvissen te gaan spotten, die je eventueel 's avonds op je bord zou kunnen vinden. De winkelstraat waar je bontjassen en andere luxe prullaria aantreft of misschien wel Björk tegen het lijf loopt, is niet alleen de plek waar je de negen officiële festivalzalen en goede restaurants treft. Je komt er ook talloze zogenaamde off-venues tegen, waar ook weer de nodige bandjes spelen. De kwaliteit blijft echter even wisselvallig als het weer in IJsland. Dit jaar blijkt Airwaves kortom meer dan ooit een geweldig festival voor harde werkers en avonturiers.

Foto Cosmic Call door Ómar Lár.

http://www.kindamuzik.net/live/iceland-airwaves/iceland-airwaves-2009/19306/
Meer Iceland Airwaves op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/iceland-airwaves