Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sinds Introducing Hanggai uit 2007 verspreidt de muziek van Hanggai zich als een olievlek. Met vele optredens als gevolg, zoals op Lowlands en Roskilde. Hun 'Drinking Song' werd zelfs hymne van Zwarte Cross in 2009. Het zevental uit Peking mengt westerse invloeden met traditionele Mongoolse volksmuziek. Inclusief de karakteristieke keelzang. Waarmee het op kiene wijze teruggaan naar zijn muzikale roots, tegen de achtergrond van een steeds overheersendere moderne cultuur.
Bij het kijken naar Hanggai in Vera waan je je als Kuifje in Tibet: een ander grensgebied met China waar de culturele identiteit eveneens onder druk staat door Chinese invloeden. Het gezelschap treedt op in prachtige traditionele kledij en bespeelt instrumenten als de tobshuur (een tweesnarige Mongoolse luit) en de morin khuur (een tweesnarige viool met paardenharen snaren). Daarnaast komen regelmatig oorspronkelijke fluiten en mondharpen tevoorschijn.
Juist deze niet-westerse instrumenten zijn bepalend voor het geluid van Hanggai. De meest mysterieuze van het stel, Hugejiltu, voegt met morin khuur een mystieke lading toe aan de sfeervolle melodieën. Daarnaast beschikt hij over de langste stembanden; zijn rauwe keelzang is indrukwekkend. Ex-punker en bandoprichter IIchi tokkelt met zijn tobshuur de songs de authentieke kant op.
Zanger Hurcha steelt de show met zijn olijke voorkomen. Hij kletst tussen de nummers honderduit, maar wel consequent in het Mongools. Tot hilariteit van het aardig opgekomen, gemêleerde publiek. Gelukkig is de taal van de fles universeel en brengt hij bij 'Drinking Song' een enthousiast "Proost!" uit. Waarna het fervent meeklappende en bewegende publiek opnieuw een dansje inzet.
De in de kern simpele nummers blijven snel hangen. De muzikanten nemen de zangmelodie snel over, zodat de neiging om te gaan dansen bij veel nummers niet te bedwingen is. Toch geeft Xu Jingchen op gitaar en banjo regelmatig tegengas met spel dat refereert aan bijvoorbeeld Ierse folk, rock en funk.
Hanggai is een Mongools woord voor een geïdealiseerd landschap van bergen, groene steppes, rivieren en blauwe luchten. De rustigere nummers klinken als achtergrondmuziek bij de imaginaire beelden ervan. Begeleid door teksten over rennende Mongoolse paarden, de liefde of het behoud van de eigen identiteit. Met krachtige samenzang en fraaie melodielijnen zijn deze momenten de meerwaarde van een boeiend optreden door een onalledaagse band.
Foto's zijn van het optreden in het Patronaat in Haarlem, 12 december
http://www.kindamuzik.net/live/hanggai/hanggai/21023/
Meer Hanggai op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hanggai
Deel dit artikel: