Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Behoorlijk not done vindt de serieuze muziekpers het om Grizzly Bear met 'dé band van 2008' te vergelijken. Dat de surfpop-meets-folk rock hetzelfde publiek trekt, merk je aan het aantal keren dat de naam 'Fleet Foxes' wordt gefluisterd in de Melkweg. Bezoekers die vanwege die hype vanavond op Grizzly Bear zijn afgekomen, zullen het zwaar krijgen.
Is dat een dwarsfluit? Heeft 'ie nu weer een klarinet aan z'n lippen? En huh, is dat een saxofoon? Bassist Chris Taylor is van alle markten thuis, en daarom ook niet voor niets producer van derde album Veckatimest. Waar opener 'Southern Point' wat kaal klinkt in vergelijking met op plaat, diept Taylor alle liederen die volgen uit, met de lage klanken die hij uit zijn instrumenten blaast.
Een groot contrast met zijn hoge stem, al valt eigenlijk het hele viertal op qua zang. De bezieling in zijn stem is waarmee frontman Ed Droste verrast en als ook drummer Christopher Bear en de - verder ietwat fletse - gitarist Daniel Rossen bijvallen, is de samenzang een unieke kwaliteit waarmee Grizzly Bear weet om te gaan. Gedoseerd, niet te vaak, maar erg raak.
Hard zijn de Brooklynse beren tegelijkertijd ook; van Radiohead geleerd, verklaarde drummer Bear eerder in een interview. Geen 'slaapkamermuziek' meer dus, zoals KindaMuziks Joris Heemskerk het debuut Horn of Plenty in 2005 bestempelde. Toch sluipt dat dromerige er nog steeds regelmatig in - ook in het luidere werk. Helaas gaat daar af en toe ook een gaap mee gepaard. Het valt de Melkwegbezoeker weinig kwalijk te nemen; Grizzly Bear vraagt veel concentratie. Er dient soms helemaal uitgezoomd te worden om in het geheel te ontdekken wat de slepende composities zo bijzonder maakt.
Dat dit kan benauwen, merk je aan de voelbare verademing in de zaal als het Brooklynse viertal terugschakelt naar lichter werk, zoals het geheel op piano gedragen 'Foreground'. Bij set-afsluiter 'On a Neck, On a Spit' lijkt het zelfs even te gaan swingen.
Desondanks bekruipt je het gevoel dat het nét iets mooier had gekund, en dat ligt niet aan Grizzly Bear. Want, dames en heren programmeurs: waarom staat deze band, die nota bene een groot deel van zijn album opnam in een kerk, niet gewoon in Paradiso? Dat blijft, zeker na het zien van deze beelden een groot raadsel.
http://www.kindamuzik.net/live/grizzly-bear/grizzly-bear/19409/
Meer Grizzly Bear op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/grizzly-bear
Deel dit artikel: